• Welkom op ons forum. Gasten hebben beperkt toegang tot ons forum. Meld je daarom aan voor een account. Registreren kost slechts een minuutje van je tijd.

ingeblikt water na 65 jaar.

Ik vraag mij af hoe het smaakt.

Ik denk niet dat als je het filmpje kijkt nog veel behoefte heb om het te proeven.
Ik moet zeggen dat ik altijd ervan overtuigd ben geweest dat ingeblikte goederen onbeperkt (dus ook na 75 jaar) te gebruiken zijn zolang ze maar 100% luchtdicht zijn.
Nu heb ik een stuk of 10 filmpjes bekeken van het openen van oude blikken voedsel en ik begin steeds meer te twijfelen of ik mijn voorraad blikvoer nog wel kan eten over een jaar of 20.
Het is me nog steeds niet duidelijk of dit komt omdat de blikken van vroeger van slechte kwaliteit zijn geweest en dat er dus zuurstof is bijgekomen.
Eigenlijk lijkt me dat de enige verklaring, los van het gegeven dat oude blikken geen coating hadden en de inhoud zich zal vermengen met zink/lood/ijzer waar het blik van is gemaakt.
 
Ik denk dat blikvoer van bv 10 jaar oud nog prima te eten is, al zou ik denken dat er iets mis is met je roulatiesysteem als het zo ver moet komen...
Dit jaar weer een mooie bonenoogst gehad die ingevroren is, ander deel om te drogen.
Lijkt me op termijn beter dan al te veel blik.
Maar goed, dat is geen water en een beetje of topic.
 
Laatst bewerkt:
Ik denk dat je met een aantal zaken een combi krijgt:
- de fabrikant zijn/haar missie is niet om de inhoud 100% en zo lang mogelijk te bewaren
- zo'n test van een blik waarvan je totaal niet weet hoed at opgeslagen is geweest zegt feitelijk niet heel veel. Als dat blik tig jaar op een warme zolder gestaan heeft heb je een heel ander beeld dan dezelfde tijd in de schuur of kelder.
- ik denk dat veel zaken gewoon op de factor tijd in kwaliteit achteruit gaan. Zuurstof helpt daarbij maar is niet de enige factor.
- lucht , zuurstof, zal ook IN het product aanwezig zijn
- inderdaad is de kwaliteit van het blik zelf, coating, manier van vullen, etc. van grote invloed.

Water dat je gewoon laat staan gaat "dood" of hoe je het wilt benoemen.
Grootste boosdoener zal waarschijnlijk het verdwijnen van zuurstof zijn. Nog afgezien van de oorsprong of behandeling van het water.
 
Bacteriën en zuurstof in 't blik zijn het probleem niet. Je verlies met de jaren i.i.g. wel de structuur van het voedsel. Ook eiwitten gaan achteruit met de tijd.

Ik weet van mijn vaders verhalen, die in 1960 in Nederlands-Nieuw-Guinea diende, dat oude blikken boerenkool met worst uit 1933 niet te vreten waren, maar je werd er niet ziek van. De boerenkool was een soort stopverf geworden en de worst een soort drabbige jus. De structuur was compleet veranderd.

Zelf heb ik wel potten zuurkool thee kleurig zien worden en dan smaken ze ook minder fris.

Ik geloof niet in een kast die je vol gooit met blikken noodvoer en dan de deur dicht slaat. Daarom hamer ik altijd op het rouleren van je voorraad en hou ik mij niet bezig met tabelletjes met voedingswaarden zodat je in je voorraad alles hebt om een jaar van te kunnen overleven.

Om diezelfde reden heb ik ook lang niet alles op voorraad, alleen het spul wat ik ook nu gebruik. De bekende pasta en rijst bijvoorbeeld, blikken tomaten, smaakmakers als sambal, kruiden en pesto's, meer ook gemaksvoer wat ik minder vaak nuttig. Al trek je maar vijf blikken erwtensoep per jaar open, kan je er toch een stuk of twintig in je voorraad hebben en is alles binnen vier jaar op. Idem met vis in blik, hier en daar een blik stoofvlees, blikken soep, olijven, augurken en spul wat ik alleen op de camping eet.
 
Terug
Bovenaan