't Is weer Kertmis en Oud en Nieuw tijd.
Overal in de wereld hebben mensen vrije tijd om na te denken en doomscenario's te overpeinzen. De beurzen fluctueren steevast tegen het einde van het jaar, om weer doodsaai te worden de eerste twee maanden van het jaar.
Teveel jaren meegelopen, teveel jaren het gevolgd om te weten dat we die echte crisis OF niet gaan zien aankomen, OF juist wel maar weten we niet wanneer. Ik neig naar het laatste en dat is een belangrijke reden waarvoor ik prep.
Oneindige economische groei, waarop het huidige systeem volledig gebaseerd is, houdt ergens een keer op. Misschien wel versnel door het internet omdat nu de hele wereld toegang heeft en zijn stukje (terecht) wil opeisen. De dominantie van het Westen is voorbij, de hele wereld gebruiken alsof het ons speelveldje is in de achtertuin, voorbij.
Japan was na de Tweede Wereld oorlog degene die het eerst de knop omzette, het duurde lange tijd voordat andere landen volgden. Inmiddels leveren Japan, Korea, China, India, Taiwan, allang niet meer alleen massa producten, maar juist de hightech waar wij verslaafd aan zijn. Wij zien in het nieuws vooral de ellende van natuurrampen, hongersnoden, terreurgroepen, oorlogen en dictators, maar vergis je niet, de rest van de wereld staat echt niet stil.