• Welkom op ons forum. Gasten hebben beperkt toegang tot ons forum. Meld je daarom aan voor een account. Registreren kost slechts een minuutje van je tijd.

Bewijs geleverd! Ruttanië bestaat!

RockyFlats

Ruttaan
Beste mensen, ik plaats dit maar even onder "gezondheid", want die Hollandse inslag heeft toch meer met de mens zelf te maken, en erg gezond is het m.i. niet. Het staat m.i. ook verder weg van de prep-gedachte om enige controle te houden, waakzaam te zijn en geen onzin te slikken.

"Fransen willen massaal de straat op uit protest tegen verhoging pensioenleeftijd
President Emmanuel Macron wil doen wat ruim tien jaar lang onmogelijk leek in Frankrijk: de pensioenleeftijd verhogen. De Franse vakbonden hebben al acties aangekondigd. De pensioenleeftijd ligt nu nog op 62 jaar maar gaat naar 64 of 65 jaar. Daarmee voegt Frankrijk zich meer bij het gemiddelde in de Europese Unie en van andere rijke landen."https://www.ad.nl/economie/fransen-...st-tegen-verhoging-pensioenleeftijd~ac22fd76/

In 2012 is door het kabinet Rutte (Bewijs 1 ;) ) de gang ingezet van verhoging van de pensioensgerechtigde leeftijd, van (toen al) 65 jaar naar de 67 jaar (en meer) zeer binnenkort. Zo'n 11 jaren geleden was de onnozelheid hier dus al veel groter, en het gebrek aan vechtlust veel kleiner, dan bij de Fransen nu. Er gebeurde immers helemaal niets hier (bewijs 2;)). Als kikkers in een pan met water op het vuur.

Voor veel mensen betekent een verschil van 5 jaar de wereld, want ik kende er enkelen die kort na pensionering de pijp aan Maarten gaven. Ga je dan met 67 met pensoen, en val je dood neer, dan heeft een Fransman al wel 5 jaren van zijn pensioen kunnen genieten.

Persoonlijk, zou ik veel liever vroeger met pensioen gaan en een paar jaren extra genieten in redelijke gezondheid, dan later en wellicht de pech hebben met dat van die Maarten... Probeer je dat hier, dan word je flink geknipt en geschoren.

En waarom eigenlijk, want wat het pensioen over 20 jaar nog voorstelt, dat is met de huidige inflatie en economische neergang sowieso maar zeer de vraag.

In Frankrijk gaat men al jarenlang met 62 met pensioen, ze leven gemiddeld ook nog eens langer dan wij, en ik heb nu ook niet het idee dat ouderen het daar nu zo slecht hebben...
https://longreads.cbs.nl/europese-meetlat-2019/levensverwachting/

Maar enfin, mij gaat het om die onnozele, volgzame en fatalistisch-passieve houding in dit land. Hier en daar natuurlijk "gecompenseerd" door enkelen die overal maling aan hebben en uitsluitend aan zichzelf denken. Niemand die hier op een vergelijkbare wijze "vecht" zoals in Fr. Met als gevolg, dat ons vrolijk van alles en nog wat om de nek wordt gelegd. Van meer en strengere regeltjes tot het verleggen van de pensioensleeftijd. Zonder keuzes; slikt u maarrrr....
Mensen, het is hier een Ruttanië ten voeten uit...!

Ik zou zo graag een beetje meer "pit" en mondigheid zien, en hier op het forum zal dat meer zijn geconcentreerd dan gemiddeld in ons land, maar er buiten is het daarmee m.i. redelijk triest gesteld.

Vandaar mijn vraag... Wie mist die mondigheid ook, en (voor wie) mag het (ook) best een beetje meer zijn hier in dit land?
 
Een paar kanttekeningen:
1. Je hoeft niet te wachten om met 67+ met pensioen te gaan. De consequentie is dat je zelf het financiele gat tot de pensioengerechtigde leeftijd moet (kunnen) overbruggen. Dat vraagt vooruitzien, consuminderen - eventueel meer inkomen zien te verwerven - en spaarzaamheid cq investeringsbeleid.

2. Aan mondigheid ontbreekt het de doorsnee NLer niet. Vrijheid van meningsuiting, waar druk van gebruik gemaakt wordt om te klagen. Het ontbreekt eerder aan initiatief en daadkracht.

3. Toen ik echtscheiding verzocht van mijn voorgaande echtgenote, omdat zij het onroerend goed afhandig wilde maken, waar ik middels een 2e hypotheek in had geinvesteerd, was na een vechtscheiding van enkele jaren de slotsom dat het onroerend goed aan haar werd toegewezen, maar dat ze de investering wel moest terugbetalen. De waarde van dat OG was intussen al enkele malen over de kop gegaan.
Niet alleen ging die winst aan mijn neus voorbij, maar omdat zij geen werk had of zocht te hebben, mocht ik als dank voor haar oplichting ook nog eens 5 jaar lang alimentatie betalen.

De NLse wetgeving daarover schoot me zodanig in het verkeerde keelsgat, dat ik Nederland heb ingeruild voor een land waar de wetgeving op dat gebied niet zo krom is.

Dus: mocht Ruttanie u niet bevallen, kijk dan een over de dijken of er niet een prettiger land te vinden is om te wonen.

Tip: Naar het schijnt kan je voor ca. 5000 euro in Paraguai een verblijfsvergunning kopen, terwijl je daar niet per se hoeft te wonen. Het volstaat om het eens in de 3 jaar te bezoeken, maar je mag je er in elk geval vestigen.
Misschien ook handig als in Europa de SHTF uitbreekt.
 
Ik heb juist de indruk dat de actie bereidheid flink toegenomen is de afgelopen jaren. Alleen staan ze nu voor (naar mijn mening) de verkeerde zaken op de barricades. Mijn Pa was een vakbondsman in hart en nieren. Stond in de jaren 70 en 80 op de barricades in de haven van Rotterdam en leerde mij al vroeg dat je lid moest zijn van een vakbond en op moest komen voor je rechten. Ik verbaasde me er dan ook over dat de afgelopen jaren er bij demonstraties bijna geen hond kwam opdagen en dat zelfs de SP geen actie meer voerde tegen het kabinetsbeleid omdat er geen animo was vanuit de bevolking. Lidmaatschap van een vakbond is er wel uitgedeugd door de liberalen. Vakbonden die actie voeren zijn de paria's geworden en begrip voor actievoeren is tot onder het vriespunt gedaald.

Hoe anders is dat sinds corona de hersenen van de gemiddelde Nederlander heeft laten krimpen en hele kuddes wappies en wokers zich druk zijn gaan maken om de meest bizarre zaken en daarvoor bereid zijn ver te gaan met actie voeren. Sindsdien lijmen de klimaatplakkers zich vast aan kunstwerken, knokken antivaxers met de ME en slaan globalisten en antiglobalisten elkander de virtuele hersenpan in. Niemand van die groepen die zich nu al druk maakt over hun pensioen omdat dat voor de meesten nog meer dan 40 jaar in de toekomst ligt. En de mensen die zich wel zorger maken over het pensioen zijn roependen in de woestijn want er zijn belangrijkere zaken om je druk om te maken vind men. Zoals de klimaathype, stikstof geleuter, de asiel crisis en natuurlijk de oorlog in Oekraïne. En omdat het altijd nog gekker kan..... het willen verbieden van taart op het werk...
https://www.telegraaf.nl/vrouw/2134...boden-worden-om-op-taart-te-trakteren-op-werk

Die Great Reset en Build Back Better is misschien zo slecht idee nog niet denk ik soms wel eens heel even....
 
Laatst bewerkt:
@PBear , haha, OK, bedankt voor de suggestie. M'n avatar zou het daar vast goed kunnen vinden met "alte Freunde", maar ik ben mijn avatar niet, en bovendien heeft het land geen kustlijn. En dat, kan nu toch echt niet. Wonen aan zee, OK, maar opgesloten, nee.

Jammer eigenlijk, want de helft van het forum zat vast al met de portemonee klaar om mijn visum te sponsoren.
Vrijheid van meningsuiting, waar druk van gebruik gemaakt wordt om te klagen. Het ontbreekt eerder aan initiatief en daadkracht.
Deels mee eens, of eigenlijk geheel want er is aan beide gebrek. Alleen de initiatieven die er zijn, die richten zich vaak op nutteloze of lachwekkende zaken. Geen zwarte Piet, geen Piet Heyn straat, geen negerzoenen. En met de daadkracht, is het idem. Klagen en lijzaam toezien, die combinatie is hier absoluut favoriet maar wel "killing". Vooral zodra men ook het zelfstandig en kritisch denken nog heeft afgeleerd en daarvoor liever een anderman's mening overneemt (hee, dat is gemakkelijk). Zo, is de situatie.
Wat een raar volkje.

Er zijn landen die behoorlijke eisen stellen bij immigratie, zoals het land der voormalig criminelen, Australië.
Even de anderen toespreken @PBear : Nu al jullie voornoemde "eigenschappen" wel genoeglijk bekend zullen zijn, wereldwijd, kom ik in dat land natuurlijk het vliegtuig niet meer uit, bedankt! Lach dan niet, want jullie zouden bij Schiphol al worden tegengehouden. ;)

@PBear , wacht even, zonder kustlijn is misschien toch nog niet niet zo gek...:D
 
Die Great Reset en Build Back Better is misschien zo slecht idee nog niet denk ik soms wel eens heel even....
@phtvs , de voorzichtigheid met een knipoog even terzijde, is het misschien toch het allerbeste, om de gehele mensheid maar uit te roeien. Maar dan grondig ook, en zelfs het laatste verkoolde dna-spoortje nog opblazen met dynamiet. ;)

We komen dan allemaal gewoon terug als wormen of zo, en hebben het dan evengoed gezellig. :hug:Allemaal even naakt en glad-glibberig gelijk, overwegend onveranderd intelligent, en hermafrodiet bovendien dus geen sexen-oorlogen meer.
En wordt het dan weer helemaal niets met ons, dan zijn we in ieder geval nog eetbaar voor een ander.:thumbup:

Het zou zomaar kunnen :cool: dat anderen mij voor waren bij het idee... Een ding is wel duidelijk: wat er nu om ons heen in gang is, zou prima passen bij zo'n plan. Alleen nog even ietsje verder pushen, en dan gaat de rest vanzelf...;)

Vandaar, maar alvast een...
Beste wormen, :hi:en ga vrolijk aan de dis. De toekomst is aan ons: er valt veel rommel te verteren!:thumbup:
 
Lost ook niets op want ik begreep dat alleen kakkerlakken radioactiviteit overleven dus dan zitten we nog met Rutte en Kaag opgescheept.🤣
Dat is ook weer waar. En kaag kan ook nogeens vliegen. Allereerst alle fietsen confisceren, en alle bezemstelen in mootjes zagen. Maar dan blijft die resistentie... Als we ze wijs kunnen maken dat eeuwige roem pas na de dood ontstaat, en er dan straten en pleinen vernoemd worden, dan wordt vrijwillige euthanasie misschien een optie. Mij is het wel het Hofplein en De Dam waard. Rutteplein en De Kaag, waarom niet?
 
Vandaar mijn vraag... Wie mist die mondigheid ook, en (voor wie) mag het (ook) best een beetje meer zijn hier in dit land?

Ik kijk er iets anders tegenaan. Ik ben opgevoed met de slogan "niet klagen maar poetsen".
En ging er 30 jaar geleden al vanuit dat ik toch nooit een pensioen zou "krijgen".
En heel dat idee om te werken tot je pensioen, en dan te "genieten" heb ik bij diverse familieleden anders zien verlopen. Of ze gingen rond hun 66 dood. Of te oud/ziek/versleten om nog echt te kunnen genieten (oké, ik overdrijf een beetje, een paar hebben nog flink kunnen genieten van hun laatst 20 jaar)

Maar goed, het leven gaat snel en voordat je het weet heb je diverse beperkingen. Dus heb ik mezelf voorgenomen om me helemaal suf te werken (60 uurige werkweek) en 3 maanden per jaar vakantie verdeeld over het jaar. (en dan voornamelijk Spanje)

Dat bevalt me eigenlijk een stuk beter. En ik wil helemaal niet "met pensioen" Ik moet er niet aan denken.

Maar terug OT
Als we kijken naar de leeftijd is het in mijn ogen best wel logisch dat de leeftijd wat is opgeschroefd. Als we ondertussen gemiddeld 5 jaar ouder worden is het ook logisch dat die pensioenleeftijd omhoog gaat. Maar het is natuurlijk raar dat we straks diverse verschillen gaan krijgen tussen diverse buurlanden. Aan de andere kant moet ik er ook niet aan denken om alles maar gelijk te trekken en heel Europa op alle fronten gelijk. Want dan moet ook echt alles op de schop qua belasting etc.

Trouwens, hoezo volgzaam? Ik heb er geen concrete cijfers van maar hoe vaak zijn er in ons land stakingen? Ik vind het echt asociaal dat mijn dochter die afhankelijk is van het OV voor de zoveelste keer alternatief vervoer moet regelen omdat er voor de zoveelste keer een staking is. En als er geen staking is dan kan je alsnog iets regelen omdat er weer eens een storing is. Tja, ik weet het zo net nog niet.
 
Laatst bewerkt:
Ik vind het echt asociaal dat mijn dochter die afhankelijk is van het OV voor de zoveelste keer alternatief vervoer moet regelen omdat er voor de zoveelste keer een staking is.

De oorzaak dat er gestaakt moet worden ligt bij beide partijen.

Wat vaak vergeten wordt is dat staken meestal de enige manier is voor werknemers om werkgevers te bewegen richting een akkoord. Zonder stakingen zagen de arbeidsvoorwaarden en de salarissen er een stuk minder rooskleurig uit. Het recht om te staken is iets wat je moet koesteren. Helaas is het wel zo dat het recht om te staken soms misbruikt wordt. En ik denk dat ze daarmee de steun onder de bevolking verspelen. Natuurlijk is het vervelend als je vanwege een staking vervangend vervoer moet regelen. Maar voor de werknemers die staken is het alternatief dat ze bijvoorbeeld die loonsverhoging op hun buik kunnen schrijven waar ze recht op hebben.
 
De oorzaak dat er gestaakt moet worden ligt bij beide partijen.

Wat vaak vergeten wordt is dat staken meestal de enige manier is voor werknemers om werkgevers te bewegen richting een akkoord. Zonder stakingen zagen de arbeidsvoorwaarden en de salarissen er een stuk minder rooskleurig uit. Het recht om te staken is iets wat je moet koesteren. Helaas is het wel zo het recht om te staken soms misbruikt wordt. En ik denk dat ze daarmee de steun onder de bevolking verspelen. Natuurlijk is het vervelend als je vanwege een staking vervangend vervoer moet regelen. Maar voor de werknemers die staken is het alternatief dat ze bijvoorbeeld die loonsverhoging op hun buik kunnen schrijven waar ze recht op hebben.

Ik vermoed dat het recht op staken in de meeste gevallen misbruikt wordt. De grens tussen je recht halen en een vermeend recht afpersen, ziet niet iedereen even zuiver. Evenals de buschauffeur, wil ook een ander wel eens een loonsverhoging, maar die treft dan het ongeluk niet voorin de bus te zitten, maar letterlijk en figuurlijk te moeten lopen. Ga demonstreren zou ik zeggen, in eigen tijd en in de eigen tuin, en maak zo een punt zonder anderen lastig te vallen. Negatieve publiciteit werkt dan ook, maar dan wel in de (verondersteld) goede richting.
Trouwens, dat alsmaar sneller stijgen van de lonen en koopkracht, heeft ons ook problemen opgeleverd. Aanzuigen van goedkope krachten van elders, onbetaalbare woonruimte, dure productie en verlies daarvan. Staken voor meer, om uiteindelijk de werkelijke bedrijvigheid te staken...?
 
Mijn werkgever pakt al de nodige jaren op rij telkens meer winst dan het voorgaande jaar.
keer op keer.
als we ze niet een keer duimschroeven aanzetten om een fatsoenlijke loonstijging te geven hadden we nu een stuk lager salaris gehad en de directeuren grotere bonussen.

ook nu weer.
de grootste winst in de historie van het bedrijf maar ze beginnen zich al weer in te dekken.
want het liefste geven ze 1%

als we niet zo nu en dan een signaal geven dat ze te ver gegaan zijn worden de werknemers zwaar in de maling genomen.
werkgever weet ondertussen al dat hij maar beter met een heel goed loonbod kan komen want in 35 jaar is er 1 keer gestaakt, ca 5 jaar geleden maar ze gaan het nu weer doen.
personeel is er nl al mee bezig,
 
Ik vermoed dat het recht op staken in de meeste gevallen misbruikt wordt.
Jij hebt wel vaker een vermoeden maar het zou prettig zijn als je die vermoedens ook eens feitelijk zou onderbouwen met bronnen. Het is nogal een stelling dat het merendeel van de stakingen zou zijn gebaseerd op misbruik.

Ga demonstreren zou ik zeggen, in eigen tijd en in de eigen tuin, en maak zo een punt zonder anderen lastig te vallen.
Geen werkgever gaat zijn personeel natuurlijk loonsverhoging bieden als ze staken op een moment dat niemand dus ook de werkgever geen er last van heeft. Daarbij is het nuttig om te benoemen dat staken een grondrecht is en een van de weinige manieren waarop gewone werkende mensen een vuist kunnen maken tegen hun werkgever. Wat is het alternatief? Ontslag nemen en in de bijstand gaan zitten?

Natuurlijk is een staking daarbij vervelend maar ik vind het nogal wat om te suggereren dat mensen een belangrijk grondrecht niet mogen uitoefenen of daar misbruik van zouden maken als overduidelijk is dat veel lonen achterlopen op de kosten. Dat was ook al zo voor 2022 toen de inflatie nog minder hoog was.
 
Wat vaak vergeten wordt is dat staken meestal de enige manier is voor werknemers om werkgevers te bewegen richting een akkoord.

Ik sta wel achter het stakingrecht. Het is echter in bepaalde sectoren een vorm van machtsmisbruik.
Dat een fabrieksarbeider de productie stil legt om zijn werkgever te bewegen eens na te denken over een salarisverhoging is een prima middel (uiteraard pas als praten geen enkele zin heeft en de werknemer ook daadwerkelijk een punt heeft, maar iedereen heeft met de huidige inflatie een punt)

Er zijn echter zoveel mensen afhankelijk van het OV dat een staking resulteert in flink wat gedupeerde mensen die echt helemaal niks te maken hebben met het conflict. Sterker nog, ik spuug ondertussen op het OV. Het is een onbetrouwbare chaos en hoewel het niet in de planning zat zal mijn dochter alsnog een vervuilende stinkauto aanschaffen want het OV is te onbetrouwbaar.
In Spanje (maar volgens mij in ieder ander land) is het OV wel prima geregeld, wel betrouwbaar en wel betaalbaar.

Maar ondertussen dwalen we wel wat af.
Aan de ene kant laat de gemiddelde Nederlander zich als een kikker in een pan langzaam opwarmend water dompelen. En aan de andere kant is staken ook niet echt een oplossing voor burgerlijke ongehoorzaamheid.

Ik heb niet voldoende gegevens beschikbaar om te kunnen stellen dat er misbruik word gemaakt van het stakingsrecht. Ik heb wel een gloeide pesthekel aan mensen die staken. En nee, ga nou niet gelijk mij de les lezen want weet je waarom ik er een hekel aan heb?
Omdat de gemiddelde loonslaaf de mogelijkheid van staken helemaal niet heeft.
Het is hierdoor (in mijn ogen) een machtsmiddel wat de onbalans in salarissen alleen maar groter maakt. Dit soort onbalans zou men op een heel ander niveau moeten rechtzetten. Want de pakketbezorger (om maar 1 voorbeeld te noemen) wordt compleet uitgemolken door postNL/UPC/DHL/DPD en wat denk je dat er gebeurt als deze persoon gaat staken?
Maar dat is dan uiteraard het risico van het ondernemerschap? (het is alsnog een verknipte vorm van een loonslaaf)
 
Jij hebt wel vaker een vermoeden maar het zou prettig zijn als je die vermoedens ook eens feitelijk zou onderbouwen met bronnen. Het is nogal een stelling dat het merendeel van de stakingen zou zijn gebaseerd op misbruik.
@Henk88 , het zijn dan meer de berichtgevingen per keer, die bij mij de indruk doet ontstaan dat er toch overwegend rupsjes nooitgenoeg bezig zijn. Op momenten dat 3/4 van de mensen om mij heen ook nog wacht op iets van een loonsverhoging bijvoorbeeld, maar nog lang niet de neiging heeft om anderen te benadelen. Gelegenheid en verantwoordelijkheidsgevoel zullen ook spelen. Wanneer staakte de wijkverpleging voor het laatst?
Natuurlijk is een staking daarbij vervelend maar ik vind het nogal wat om te suggereren dat mensen een belangrijk grondrecht niet mogen uitoefenen of daar misbruik van zouden maken als overduidelijk is dat veel lonen achterlopen op de kosten. Dat was ook al zo voor 2022 toen de inflatie nog minder hoog was.
@Henk88 , het is toch wel overduidelijk dat nagenoeg ALLE lonen achterlopen op de kosten. Stakenden zijn in dat opzicht maar zelden een hekkensluitende uitzondering.

Als staken dan zo'n heilig grondrecht is, en een nooit achterlopen op de kosten zo essentieel, dan is een maandelijkse loonaanpassing toch wel het minste, en is er anders alle recht om anderen te benadelen. Anderen, die zo'n maandelijkse aanpassing ook niet hebben, hebben dan "als troost" wel de stakingslasten erbij.

Er zullen best eens terecht stakingen zijn waar werkgevers steken laten vallen, maar stakingen zelf zijn gelukkig vrij uitzonderlijk.

Behalve uitgerekend daar, waar anderen snel de dupe zijn. En of dat verschil hem nu zit in een misbruik van het stakingsrecht of in een misbruik van anderen via het stakingsrecht, zeg het maar.
 
Mijn werkgever pakt al de nodige jaren op rij telkens meer winst dan het voorgaande jaar.
keer op keer.
als we ze niet een keer duimschroeven aanzetten om een fatsoenlijke loonstijging te geven hadden we nu een stuk lager salaris gehad en de directeuren grotere bonussen.
@Hermanusb , toch nog even hierop terugkomend, vraag ik mij af in hoeverre de winsten ieder jaar als uitgangspunt genomen kunnen worden voor een redelijke salarisverhoging. Niet zondermeer denk ik, want die winsten zijn er ook om tegenvallers van voorgaande en komende jaren op te vangen, om ruimte te scheppen voor investeringen en om aandeelhouders een fatsoenlijk rendement te geven.

En, neem de energiemaatschappijen. Dat die vette winsten draaien vanwege het simpele feit dat de energie schreeuwend duur was, kan toch nauwelijks een reden zijn om hun werknemers gelijkelijk te verrijken, tegenover de arme klant die de pecunia wel mocht souppleren maar echt niet hoeft te rekenen op extra centen van zijn baas.

Ik ben met je eens dat de top vaak veel opstrijkt, maar staar je daar niet blind op. Pluk die allemaal kaal, en je kunt een brosreep extra kopen iedere week, voor zolang het duurt dan.

Het is als met gelamenteer over het koningshuis dat geen belasting zou betalen. Veel drukte om eigenlijk niets, want representatie komt niet voor niets, en laat men ze belasting betalen dan zal het loon toch omhoog moeten. Of hef het op en krijg een prul van een keukenmachine van de winst, die spontaan uiteenbarst zodra je onze president ook met de broek op de knieën piano ziet spelen.

En welke werknemer wil er nu niet als een grootaandeelhouder of koning worden beloond? Dergelijke vergelijken zijn dan weinig serieus, maar het meer-meer-meer is niemand vreemd. En meer, lijdt tot prijsopdrijving, en tot meer...

Wanneer is genoeg genoeg? Na de eerste, tweede of derde vakantie per jaar of na een tweede of derde auto? Of na het eerste huis van 500.000 Euro dat men veel te duur kocht, en er weer voor heeft gezorgd dat een volgende idioot 500.500 Euro voor een identiek huis van 250.000 Euro mag neertellen?

Echt, met 1 vakantie, een auto en een huis van 250.000 is er ook goed te leven, maar teveel van die € rommel leidt ertoe dat mensen meer gaan betalen dan iets feitelijk waard is.
Voor 250.000 Euro is er nog steeds een kasteeltje te bouwen, en dat had het ook nog gekost als niemand zo gek had geweest om er meer voor te betalen. Men had er ook dan, echt geen woning minder om gebouwd.

Prijsopdrijving is er natuurlijk ook door de bevochten loonstijging zelf, die doorwerkt in de prijs van producten. Het is een rat-race waarvan uiteindelijk niemand beter wordt.

Zou een iets ingetogener leven, uiteindelijk niet beter zijn? Geen top-loon, maar ook geen top-huur, niet tweemaal op vakantie, maar wel een functionerend OV...

Toegegeven, dit vergelijk is even lukraak, maar het gaat meer om het idee erachter.
Wie, in dit land, is er nu werkelijk arm?
Ligt de buschauffeur nu echt aan de geeuwhonger, of komt z'n tweede vakantie in gevaar of is het omdat de man 50% teveel heeft betaald voor z'n huis?
Alles is mogelijk, en er zullen best schrijnende gevallen zijn, maar ik denk dat het meer het stapje terug is, naar een iets minder uitbundig leven, dat men wil voorkomen, ten koste van een ander desnoods.

Terwijl iets gematigder, wel zoveel beter zou zijn. Minder stress, minder jalousie, meer tevredenheid met minder...

We moeten met z'n allen alleen even door een wat dieper dal denk ik, om die mindset te bereiken.
Ik denk dat dat wel gaat lukken ;)
 
@Hermanusb , toch nog even hierop terugkomend, vraag ik mij af in hoeverre de winsten ieder jaar als uitgangspunt genomen kunnen worden voor een redelijke salarisverhoging. Niet zondermeer denk ik, want die winsten zijn er ook om tegenvallers van voorgaande en komende jaren op te vangen, om ruimte te scheppen voor investeringen en om aandeelhouders een fatsoenlijk rendement te geven.

En, neem de energiemaatschappijen. Dat die vette winsten draaien vanwege het simpele feit dat de energie schreeuwend duur was, kan toch nauwelijks een reden zijn om hun werknemers gelijkelijk te verrijken, tegenover de arme klant die de pecunia wel mocht souppleren maar echt niet hoeft te rekenen op extra centen van zijn baas.

Ik ben met je eens dat de top vaak veel opstrijkt, maar staar je daar niet blind op. Pluk die allemaal kaal, en je kunt een brosreep extra kopen iedere week, voor zolang het duurt dan.

Het is als met gelamenteer over het koningshuis dat geen belasting zou betalen. Veel drukte om eigenlijk niets, want representatie komt niet voor niets, en laat men ze belasting betalen dan zal het loon toch omhoog moeten. Of hef het op en krijg een prul van een keukenmachine van de winst, die spontaan uiteenbarst zodra je onze president ook met de broek op de knieën piano ziet spelen.

En welke werknemer wil er nu niet als een grootaandeelhouder of koning worden beloond? Dergelijke vergelijken zijn dan weinig serieus, maar het meer-meer-meer is niemand vreemd. En meer, lijdt tot prijsopdrijving, en tot meer...

Wanneer is genoeg genoeg? Na de eerste, tweede of derde vakantie per jaar of na een tweede of derde auto? Of na het eerste huis van 500.000 Euro dat men veel te duur kocht, en er weer voor heeft gezorgd dat een volgende idioot 500.500 Euro voor een identiek huis van 250.000 Euro mag neertellen?

Echt, met 1 vakantie, een auto en een huis van 250.000 is er ook goed te leven, maar teveel van die € rommel leidt ertoe dat mensen meer gaan betalen dan iets feitelijk waard is.
Voor 250.000 Euro is er nog steeds een kasteeltje te bouwen, en dat had het ook nog gekost als niemand zo gek had geweest om er meer voor te betalen. Men had er ook dan, echt geen woning minder om gebouwd.

Prijsopdrijving is er natuurlijk ook door de bevochten loonstijging zelf, die doorwerkt in de prijs van producten. Het is een rat-race waarvan uiteindelijk niemand beter wordt.

Zou een iets ingetogener leven, uiteindelijk niet beter zijn? Geen top-loon, maar ook geen top-huur, niet tweemaal op vakantie, maar wel een functionerend OV...

Toegegeven, dit vergelijk is even lukraak, maar het gaat meer om het idee erachter.
Wie, in dit land, is er nu werkelijk arm?
Ligt de buschauffeur nu echt aan de geeuwhonger, of komt z'n tweede vakantie in gevaar of is het omdat de man 50% teveel heeft betaald voor z'n huis?
Alles is mogelijk, en er zullen best schrijnende gevallen zijn, maar ik denk dat het meer het stapje terug is, naar een iets minder uitbundig leven, dat men wil voorkomen, ten koste van een ander desnoods.

Terwijl iets gematigder, wel zoveel beter zou zijn. Minder stress, minder jalousie, meer tevredenheid met minder...

We moeten met z'n allen alleen even door een wat dieper dal denk ik, om die mindset te bereiken.
Ik denk dat dat wel gaat lukken ;)

Ik denk dat die prijsopdrijving vooral veroorzaakt is door de enorme hoeveelheden euro's die de ECB jarenlang in de markt heeft gepompt, zonder dat er iets van waarde - produkten of diensten - tegenover stond.

Eerder dan aan koopkracht te moeten inleveren, omdat banken en overheid hun risico's en tekorten afwentelen op de burger, terwijl ze in de goede tijden wel de winst opstrijken, zou ik de vakbonden en consumenten organisaties in overweging willen geven een looneis te stellen die overeen komt, met de salarisverhogingen, vergoedingen en bonussen die de topbestuurders zichzelf toekennen.

Dat zal aanvankelijk leiden tot nominale prijsverhogingen, echter zonder verdere uitholling van de koopkracht van de lager betaalden, maar het gapende gat wat dichten van de inkomensverschillen.

Als de lagere inkomensgroepen weer spaargeld kunnen opbouwen, is dat gunstig voor het investeringsklimaat, want het uigeleende geld, wordt dan gefinancierd door arbeidsproductiviteit, in plaats van geldcreatie uit het niets.
Dat leidt tot een gezondere economie, waarbij de geldhoeveelheid weer in evenwicht kan komen met de productiviteit, wat verdere prijsinflatie kan voorkonen.

Ik ben met je eens dat een ingetogener leven beter kan zijn: vooral voor de houdbaarheid van de economie door besparing op grondstoffen en natuurlijke hulpbronnen.
Economische groei en een groeiende wereldbevolking hebben al ruim overschreden wat deze Aarde ons duurzaam kan leveren.

Vermindering van bestedingen lijkt mij nodig om natuurlijk evenwicht te kunnen herstellen. Niet om de superrijken te kunnen laten doorgaan met hun overbestedingen ten koste van de koopkracht van de meerderheid van de menselijke bevolking.
 
Als we niet een beetje ons best hadden gedaan zouden veel collega’s nu niet meer kunnen rondkomen.
de ploegentoeslag maakt dat het nog te doen is.
 
Terug
Bovenaan