• Welkom op ons forum. Gasten hebben beperkt toegang tot ons forum. Meld je daarom aan voor een account. Registreren kost slechts een minuutje van je tijd.

Dreutel

Prepper goeroe
In de Tweede Wereldoorlog veranderden de maaltijden in Nederland enorm. Nederlanders aten voor die tijd vooral heel erg vet en veel koolhydraten. Tijdens de oorlog was er steeds minder voedsel beschikbaar, en veranderde het dieet. Uiteindelijk at men tulpenbollen. De overheid gaf boekjes uit met adviezen om toch enigszins voedzaam te eten. Het verzetsmuseum heeft (alweer een tijdje geleden) een conservator op pad gestuurd om samen met een topkok recepten uit die tijd te koken, en daar zijn beelden van:







Het is een serie, en de rest vind je door "eten in oorlogstijd" in te tikken in de jijbuis.

Volgens mij heeft @Stuudje ook eens iets over dit onderwerp geplaatst, maar de zoekmachine op dit forum en ik zijn geen vrienden.
 
Leuk, die had ik nog niet gezien!
Ja ik heb het verzetsmuseum genoemd, en de aandacht door de oorlogskeuken.
Ook Wartime farm gaat voor een groot deel over de Engelse oorlogskeuken en het verbouwen van voeding, op een groot eiland, voor een heel volk...dat was een klus hoor.
 
Ook in de 1WW was het in vlaanderen zo. In het bezette gedeelte van vlaanderen werd alles in beslag genomen door de bezetter. Toen er niets meer over was trok men zelfs het behangpapier van de muren om als bindmiddel te gebruiken voor jus en soep.
 
"De macaroni in kleine stukken breken, wasschen en gaar koken in ruim water met een halve eetlepel zout, ongeveer een half uur"
Coquinaria zocht het uit.

Een half uur koken?
Toen ik dit recept ging uitwerken, keek ik raar op van de kooktijd van de pasta. Een half uur maar liefst, volgens het recept. In onze zucht naar ‘echt Italiaans’ hebben wij een fobie ontwikkeld voor pasta die langer dan strikt noodzakelijk is gekookt, alles moet vooral al dente (beetgaar) zijn. Mijn eerste reactie was: “Dàt doe ik dus niet, pasta dertig minuten laten koken”. Maar ik besloot het recept toch naar de letter te volgen. En kijk, de pasta was niet van ellende uit elkaar gevallen! De slierten waren wat dikker geworden dan wanneer ze de tien tot twaalf minuten volgens de verpakking werden gekookt, maar nog steeds prima te eten. En ik kan me voorstellen dat ze door het extra volume ook vullender waren. De moraal van dit verhaal is: ga er niet altijd van uit dat recepten uit het verleden niet kloppen als ze andere bereidingswijzen of -tijden hebben dan we nu gewend zijn.
http://coquinaria.nl/macaroni-met-tomaten/
 
heel leuk!
Ik denk dat mijn oma het een en ander doorgegeven heeft aan mijn moeder, want ik herken diverse gerechten uit mijn jeugd :D
 
Alhoewel de Hongerwinter van 44′-45′ (onder andere) bekend staat om het eten van bloembollen, zijn er nog veel meer soorten wilde planten die werden geplukt en bereid.

Botanicus Tinde van Andel doet onderzoek naar wat mensen aten tijdens de Hongerwinter. Ze kwam erachter dat men ook klaver, gladiool, zevenblad, vogelmuur en grote lisodde aten, naast suikerbiet en bloembollen. Men zette thee van de bladeren van bramen en rookte hoefblad. ‘Van vogelmuur wist ik niet eens dat je het kon eten’, zegt Van Andel.

Volg de link voor het artikel, met een recept voor dahliaknollen: https://www.tuinenbalkon.nl/men-at-meer-dan-bloembollen-tijdens-de-hongerwinter

Ook vond ik via Goochel het eerdere draadje over dit onderwerp: https://www.preppers-shelter.nl/forum/threads/eten-in-de-oorlog-meer-dan-alleen-bloembollen.1335/
 
Leuk, die had ik nog niet gezien!
Ja ik heb het verzetsmuseum genoemd, en de aandacht door de oorlogskeuken.
Ook Wartime farm gaat voor een groot deel over de Engelse oorlogskeuken en het verbouwen van voeding, op een groot eiland, voor een heel volk...dat was een klus hoor.

En nog een heel belangrijke les uit deze serie. Einde oorlog was niet einde ellende, voordat alles weer redelijk draaide was het zeker 5 jaar later. Einde crisis zal dus niet knopje om en alles weer normaal zijn als er een echte shtf komt. Verwacht je een crisis van die categorie plan dan niet voor 3-5 jaar, maar voor het dubbele en zeker dingen als kleding en gereedschap dat niet meer lokaal gemaakt wordt (goede schoenen bv). Afhankelijk van het soort crisis kan je wel eens de kennis kwijt zijn naast de productiemiddelen.

Er is ook een serie wartime kitchen trouwens:
 
Terug
Bovenaan