• Welkom op ons forum. Gasten hebben beperkt toegang tot ons forum. Meld je daarom aan voor een account. Registreren kost slechts een minuutje van je tijd.

Voornemen voor 2025: Omgevingsbewustzijn

Mayo

Last (wo)man standing
'Situational awareness' oftewel omgevingsbewustzijn:
Het houdt in dat je je bewust bent van je omgeving en wat daar al dan niet gebeurt wat voor jou van belang zou kunnen zijn.

In tijden van SHTF een belangrijke eigenschap voor preppers als je toch de straat op moet: zijn er mensen in je buurt die zich verdacht gedragen, wellicht gewapend zijn of het op jouw rugzak of net-met-moeite-verkregen-voedsel gemunt hebben?
Ben je je bewust bij welke winkels je eventueel nog voedsel oid kunt kopen als de stroom uitvalt?

Maar ook in 'gewone tijden': als je een winkel, gebouw, voetbalstadion, parkeergarage, oid binnen gaat en het licht valt uit, weet je dan waar de (nood)uitgangen zijn, (maar bv ook: waar de AED hangt en waar de wc ;) is)?

Mocht er paniek uitbreken waar je bent, weet je dan hoe je veilig uit een menigte komt? En hou je daar dus rekening mee, door je altijd aan de buitenkant van een mensenstroom te bewegen ipv in het midden?
Weet je welke routes geschikt zijn om weg te komen als je met spoed je dorp of stad uitmoet en check je regelmatig of daar wegwerkzaamheden zijn (en je dus een andere route zou moeten kiezen)?

Helaas blijkt het tegenwoordig ook bijna noodzaak te zijn dat, als je naar een kerstmarkt of andere happening gaat, je zelf goed checkt of er voldoende zware wegblokkeringen zijn voor het geval een of andere idioot/terrorist met zn auto op de menigte in denkt te moeten rijden...

Bovenstaand zijn maar een paar voorbeelden.
Ik moet eerlijk bekennen dat er bij mij meestal wel wat aan schort: ik kan echt helemaal in gedachten door de stad lopen, zonder ook maar ergens op te letten :rolleyes:
Na de voorvallen in Magdenburg en gisteren in New Orleans, is een van mijn goede voornemens voor dit jaar om me hier meer in te oefenen :cool:
 
Ik doe dat eigenlijk al heel mijn leven. Als ik ergens binnenga kijk ik altijd meteen rond waar de (nood)uitgangen zitten en maak in gedachten een analyse van de mensen die er zijn. Loopt er beveiliging dan kijk ik waar die heen gaan voor het geval het nodig mocht zijn. Zo ook op straat. Ik hou er altijd rekening mee dat ik een uitweg moet kunnen bereiken. Mijn vrouw vind dat soms wel mega irritant trouwens 🤣
 
Goed van jou! :thumbup:
Ik mag mezelf daar meer in oefenen, want je ziet maar dat het niet alleen in een SHTF-situatie belangrijk kan zijn maar ook nu 😢

Je moet er een gewoonte van maken zodat je het uiteindelijk doet zonder dat je er over na moet denken. Mijn vrouw zegt wel eens tegen me "ben je de boel weer aan het analyseren?"en dan heb ik zoiets van, huh? doe ik dat. Eigenlijk is het bij mij ontstaan toen ik in een niet zo gezellige buurt woonde en ik vanwege mijn werk vaak laat thuiskwam en met het OV moest reizen. Dan ga je vanzelf kijken wat er eventueel voor gevaar is en hoe je weg kan komen als het mis is. En dat heeft me verschillende keren wel veel ellende bespaard.
 
Wij wonen in een klein dorpje waar de veldwachter nog op een varken rondgaat en schiet met pijl en boog.
Als wij op wat grotere evenementen zijn , weten wij beide waar wat zit en hoe wij weg kunnen.
Mensen inschatten is daar ook een ding bij .
Misschien komt dat omdat wij hier echt niets meemaken en op onze hoede zijn op vreemd terrein.
 
@camino ik woon ook op zo een plaats.
Het ergste wat mijn hier kan overkomen is een vergeten patrouille tegenkomen van de eerste wereld oorlog.
Maar eens ik mijn veilig gebied verlaat ben ik super alert.
Zo ga ik al jaren nergens heen waar ik niet op eigen krachten kan thuis komen. ( geen overzeese vliegreizen bv.)
Als ik naar een bijeenkomst ga zal ik voor 99% met mijn eigen vervoer gaan en neem maar zelden een passagier mee.
Het nest waar ik woon ligt tussen een paar bekende plaatsen en daar weet ik blindelings de weg naar de ziekenhuizen ook in het buitenland.
Voor de rest loop ik bij wijze van spreken altijd met een getrokken mes rond.
 
Laatst bewerkt:
Je moet er een gewoonte van maken zodat je het uiteindelijk doet zonder dat je er over na moet denken. Mijn vrouw zegt wel eens tegen me "ben je de boel weer aan het analyseren?"en dan heb ik zoiets van, huh? doe ik dat. Eigenlijk is het bij mij ontstaan toen ik in een niet zo gezellige buurt woonde en ik vanwege mijn werk vaak laat thuiskwam en met het OV moest reizen. Dan ga je vanzelf kijken wat er eventueel voor gevaar is en hoe je weg kan komen als het mis is. En dat heeft me verschillende keren wel veel ellende bespaard.

We kunnen elkaar de hand geven, wij zijn daar ook in geoefend, dat gaat de hele dag door, zonder dat het energie kost.
Daar bij kan mijn vrouw veel opmaken uit het gedrag van mensen, mijn specialisatie is vrijwel alles over de persoon kunnen vertellen aan de hand van zijn gezicht en ook het gedrag, dat gaat heel ver.
 
Mijn vrouw is hier erg goed in, weet altijd waar de nooduitgangen en escapes zijn. En beweegt zich zo makkelijk in mensenmassa’s.
Ik heb er een hekel aan tussen de mensen te staan of me tussen te bewegen.

Vind ik best knap van haar.
 
@camino ik woon ook op zo een plaats.
Het ergste wat mijn hier kan overkomen is een vergeten patrouille tegenkomen van de eerste wereld oorlog.
Maar eens ik mijn veilig gebied verlaat ben ik super alert.
Zo ga ik al jaren nergens heen waar ik niet op eigen krachten kan thuis komen. ( geen overzeese vliegreizen bv.)
Als ik naar een bijeenkomst ga zal ik voor 99% met mijn eigen vervoer gaan en neem maar zelden een passagier mee.
Het nest waar ik woon ligt tussen een paar bekende plaatsen en daar weet ik blindelings de weg naar de ziekenhuizen ook in het buitenland.
Voor de rest loop ik bij wijze van spreken altijd met een getrokken mes rond.
Mocht er animo zijn om met het vliegtuig te gaan , dan ga ik gewoon.
Passagiers nemen wij niet vaak mee omdat wij dan zelf kunnen bepalen wanneer wij naar huis gaan en geen rekening willen houden met derden.
Wij lopen zeker niet met het idee dat elke seconde iets kan gebeuren , maar letten wel op op ander terrein.

BTW een mes heb ik altijd bij mij, maar daarmee repareer ik dingen en maak niets stuk :lol:

Maar ik begrijp je zeker wel , maar wil de stap naar angst en paranoia graag weglaten.
Niet elke brief is een bombrief,soms ook een kerstkaartje.
 
We kunnen elkaar de hand geven, wij zijn daar ook in geoefend, dat gaat de hele dag door, zonder dat het energie kost.
Daar bij kan mijn vrouw veel opmaken uit het gedrag van mensen, mijn specialisatie is vrijwel alles over de persoon kunnen vertellen aan de hand van zijn gezicht en ook het gedrag, dat gaat heel ver.

Tegenwoordig met al die botox, is het niet makkelijk om iets aan een gezichtsuitdrukking af te lezen LOL
 
  • Haha
Waarderingen: JJ&A
Omgevingsbewust zijn begint bij mij al door niet met muziek in je oren te lopen of fietsen, in de auto de radio niet constant knetterhard aan hebben en regelmatig je spiegels gebruiken, niet maar constant met je kop in de telefoon wanneer je wandeld of in het ov zit, dit om alert te kunnen reageren op je omgeving.

Maar ook door opletten wanneer je naast iemand zit in de auto of zelf rijd, waar ga je langs? Wat zie je aan opvallende gebouwen/kunstwerken oid onderweg, print die orientatiepunten in je hoofd.
Niet altijd maar klakkeloos op navigatie rijden, maar lees ook de bebording boven de weg en naast de weg en bekijk de kaart en googlemaps sowieso voor je weggaat en schrijf belangrijke punten op papier en neem het mee.

in grote of onbekende parkeergarages een foto maken van waar je auto staat en een foto maken van de infoborden waarop het etagenummer e.d staat.

Daarnaast kijk ook ik, zodra ik een gebouw binnen stap, waar de nooduitgang is en hoe ik die moet nemen. Bij mij is ook de wc zeker erg belangrijk.

Ga als het even kan met de trap en niet met de lift.

Ook letten op de mensen om je heen, gedrag wat mensen vertonen, staat iemand langdurig dicht bij je of draalt iemand steeds om je heen? Ook kun je je soms echt bekeken/in de gaten gehouden voelen.

Voor de aed ben ik aangesloten bij de reanimatie app. Ben immers bhv geschoold, dus ook bereikbaar in vrije tijd.
 
We kunnen elkaar de hand geven, wij zijn daar ook in geoefend, dat gaat de hele dag door, zonder dat het energie kost.
Daar bij kan mijn vrouw veel opmaken uit het gedrag van mensen, mijn specialisatie is vrijwel alles over de persoon kunnen vertellen aan de hand van zijn gezicht en ook het gedrag, dat gaat heel ver.
@JJ&A , bij mij gaat het ook zo. Mijn vrouw kan ook heel veel opmaken uit het gezicht en gedrag, en ondanks dat kijk ik ook liever naar haar dan in de spiegel!😉

Een leuk draadje @Mayo . Ik probeer ook bewust te blijven van mijn omgeving en dat lukt meestal vrij goed, maar beter kan het altijd.

Wat ik af en toe ook aardig vind, en zeker op saaie lange ritten, is om mij te verplaatsen in iemand die een prominent persoon chauffeurt. Ik heb iemand goed gekend wiens dagelijk werk dat was, en die vertelde over specifieke zaken waarop je dan moet letten. Jezelf nooit pal achter een voorligger opstellen bij een stoplicht, altijd ruimte laten om je heen waar dat kan, voortdurend vluchtwegen zoeken, heel soepel rijden en zo nodig snel, verdacht gedrag om je heen herkennen en niet geloven in toeval.

Sindsdien, wil er niemand meer bij mij in de auto, maar op dat na was het wel serieus bedoeld😁
 
Oh, een koptelefoon heb ik wel vaak op, maar niet te hard en het is een open systeem. Ik hoor dan nog gewoon omgevingsgeluid (net als met de autoradio die niet te hard staat). Ik ben me ook wel bewust van mijn omgeving, een keer gestrest geweest vanwege een rugzak in de bus die van niemand leek te zijn en ook een keer een kerk uitgevlucht omdat door verschillende ingangen mensen naar binnen kwamen uit het midden oosten (dat was in de tijd van IS en de aanslagen in Frankrijk en Belgie). Ook nu met kerstmarkten, ik ga er wel heen maar ik kijk wel wat er gebeurd om me heen.

En vroeger al met het uitgaan, je merkte soms dat de sfeer snel grimmig werd in een straatje tijdens voetbalwedstrijden (dan was er nog niks aan de hand, behalve een soort opstelling van troepen). Dan was ik weg.
 
Als ik voorgaande posts lees, ga ik nog behoorlijk argeloos door het leven buitenshuis.
Ik let er wel op wie me dicht benadert als ik bij een oversteekplaats voor het stoplicht sta te wachten, want zakkenrollerij komt in de stad nogal eens voor.

En grote mensenmenigten ga ik liever uit de weg of zoek de rand op als ik toch op zo'n plek moet zijn.
Verder heb ik gevoelige "antennes" om de stemming in een groep te peilen. Agressie "ruik" ik al op grote afstand en ga ik bij voorkeur uit de weg.
Onderschat nooit het gebrek aan intelligentie in groepsgedrag!
 
Terug
Bovenaan