V
Verwijderd lid 423
Gast
Laatst bewerkt door een moderator:
Beste mensen,
Af en toe in het jaar, slaat hier het prepvirus even toe.
Misschien is het ook omdat de lockdown zo lang aan houdt en de Engelse en Zuid-Afrikaanse mutaties van het Coronavirus op reis zijn gegaan. Het zijn geen ontwikkelingen die bevorderlijk zijn voor het economisch leven, en ik vraag mij af hoe rekbaar de economie en samenleving wel zijn. Een groot experiment lijkt het wel, waarvan de uitkomst nog onzeker is.
Enfin, het prepvirus sloeg hier toe dus heb ik een paar dagen geleden zo'n 50 kg aan bonen en erwten aangeschaft. Ik realiseerde mij namelijk dat ik wel het nodige aan suiker, rijst en macaroni e.d. (koolhydraten) in opslag heb, maar naar verhouding veel te weinig eiwithoudende zaken. En om straks geen bord met rijst te hoeven eten met in het midden een enkele boon, die ik dan bij elke hap ook nog eens weg moet trekken aan een touwtje...
Enfin, ik ben nu pas echt en overduidelijk "in de bonen", en wil het spul koel, droog en zuurstofarm gaan opslaan. Maar DE ACTION IS GESLOTEN! Dat is wel ramp nummer een... die al is ingetreden.
Ik ben van plan om de bonen in een paar voertonnen op te slaan die ik al heb.
En stop in ieder tonnetje het volgende, om als zuurstofvreter en vochtvreter te dienen:
Twee stevige (open) zakjes in elkaar (als extra zekerheid tegen doorlekken) met daarin in toiletpapier gewikkelde vochtvreter-korrels en stukken "staalwol". Zowel die vochtvreter-vulling als zo'n schuurspons heb ik nog wel liggen, en volgens mij is dit zo prima om het in ieder tonnetje kurkdroog te houden en zuurstof-arm te krijgen!
De werking is als volgt: de witte vochtvreter korrels (CaCl2 = calciumchloride) trekken het water uit de lucht aan en worden zelf nat.
Vandaar wat wikkelingen toiletpapier daar omheen, om zo een natte prop in de plastic zak te vormen en geen plasje vloeistof. Nu is CaCl2 wel een van de meest roestbevorderende stofjes die ik ken. Leg maar eens iets van ijzer in een vochtvreter-bakje en je gaat schrikken!
Roesten van ijzer is het verbinden met zuurstof, en is een prima methode om de zuurstof uit de lucht te krijgen. Het staalwol bestaat uit dunne reepjes ijzer en heeft daarom een groot oppervlak, waardoor het snel zuurstof kan binden door te gaan roesten. En roesten doet het zeer zeker, in contact met CaCl2. Het moet dan natuurlijk wel in contact staan met de lucht en niet in vloeistof zijn ondergedompeld. Vandaar ook, het toiletpapier er omheen als natte (maar lucht-doordringbare) prop. Mooi toch? Weg vocht en weg zuurstof!
Overigens, CaCl2 is niet giftig. Zou het in contact komen met levensmiddelen dan is afwassen voldoende, las ik eens... zie ook de info hieronder.
Ik ben van plan om de tonnetjes te vullen en er zo'n vocht/zuurstof-vreter zakje bij te stoppen. Vervolgens vergeet ik het gewoon voor jaaaaaren, en heb ik er hopenlijk iets aan zodra de nood aan de man zou zijn.
Graag hoor ik jullie gedachten over e.e.a....!
Het ga jullie goed en blijf gezond...
Groeten,
Andre
(terzijde: ik gaf al eens de tip dat warmtepleisters eigenlijk (ook) zuurstofabsorbers zijn. Stop er daarvan een bij levensmiddelen in een gesloten tonnetje o.i.d. en je bent ook de zuurstof kwijt (maar nog niet het vocht, want te klein volume)).
Wat ook iets is om rekening mee te houden: als je een niet geheel hermetisch afgesloten (starre) verpakking gebruikt, zoals een vaatje met een piepklein gaatje ergens in de afdichting, dan vindt er uitwisseling van lucht plaats. Het geheel "ademt", langzaam maar zeker. De continu veranderende luchtdruk is daarvoor de oorzaak. Dan, is de druk buiten weer iets lager dan in de ton (iets aan lucht stroomt er uit) en dan weer iets hoger (iets aan lucht stroomt er in). Ik vermoed dat zo'n onverhoopt klein lek geen grote ramp behoeft te zijn, zolang er in de ton maar voldoende vocht- en zuurstofvangend vermogen aanwezig is om dat op te vangen.
[MOD]quote ingekort en link geplaatst[MOD]
[RF] het essentiele in de ingekorte quote, voor het geval dat Wikipedia eens niet toegankelijk is [RF]
Af en toe in het jaar, slaat hier het prepvirus even toe.
Misschien is het ook omdat de lockdown zo lang aan houdt en de Engelse en Zuid-Afrikaanse mutaties van het Coronavirus op reis zijn gegaan. Het zijn geen ontwikkelingen die bevorderlijk zijn voor het economisch leven, en ik vraag mij af hoe rekbaar de economie en samenleving wel zijn. Een groot experiment lijkt het wel, waarvan de uitkomst nog onzeker is.
Enfin, het prepvirus sloeg hier toe dus heb ik een paar dagen geleden zo'n 50 kg aan bonen en erwten aangeschaft. Ik realiseerde mij namelijk dat ik wel het nodige aan suiker, rijst en macaroni e.d. (koolhydraten) in opslag heb, maar naar verhouding veel te weinig eiwithoudende zaken. En om straks geen bord met rijst te hoeven eten met in het midden een enkele boon, die ik dan bij elke hap ook nog eens weg moet trekken aan een touwtje...
Enfin, ik ben nu pas echt en overduidelijk "in de bonen", en wil het spul koel, droog en zuurstofarm gaan opslaan. Maar DE ACTION IS GESLOTEN! Dat is wel ramp nummer een... die al is ingetreden.
Ik ben van plan om de bonen in een paar voertonnen op te slaan die ik al heb.
En stop in ieder tonnetje het volgende, om als zuurstofvreter en vochtvreter te dienen:
Twee stevige (open) zakjes in elkaar (als extra zekerheid tegen doorlekken) met daarin in toiletpapier gewikkelde vochtvreter-korrels en stukken "staalwol". Zowel die vochtvreter-vulling als zo'n schuurspons heb ik nog wel liggen, en volgens mij is dit zo prima om het in ieder tonnetje kurkdroog te houden en zuurstof-arm te krijgen!
De werking is als volgt: de witte vochtvreter korrels (CaCl2 = calciumchloride) trekken het water uit de lucht aan en worden zelf nat.
Vandaar wat wikkelingen toiletpapier daar omheen, om zo een natte prop in de plastic zak te vormen en geen plasje vloeistof. Nu is CaCl2 wel een van de meest roestbevorderende stofjes die ik ken. Leg maar eens iets van ijzer in een vochtvreter-bakje en je gaat schrikken!
Roesten van ijzer is het verbinden met zuurstof, en is een prima methode om de zuurstof uit de lucht te krijgen. Het staalwol bestaat uit dunne reepjes ijzer en heeft daarom een groot oppervlak, waardoor het snel zuurstof kan binden door te gaan roesten. En roesten doet het zeer zeker, in contact met CaCl2. Het moet dan natuurlijk wel in contact staan met de lucht en niet in vloeistof zijn ondergedompeld. Vandaar ook, het toiletpapier er omheen als natte (maar lucht-doordringbare) prop. Mooi toch? Weg vocht en weg zuurstof!
Overigens, CaCl2 is niet giftig. Zou het in contact komen met levensmiddelen dan is afwassen voldoende, las ik eens... zie ook de info hieronder.
Calciumchloride (CaCl2) is het calciumzout van zoutzuur.
Het lost goed op in water en is hygroscopisch. Bij kamertemperatuur is het een vaste stof. Het wordt gebruikt als vochtvreter. Het reageert met water(damp) uit de omgeving, tot een soort pekel. En als verstevigingsmiddel in voeding (E 509) als zuurteregelaar en metaalbinder; het wordt ook gebruikt als vervanger van keukenzout.
https://nl.wikipedia.org/wiki/CalciumchlorideHet lost goed op in water en is hygroscopisch. Bij kamertemperatuur is het een vaste stof. Het wordt gebruikt als vochtvreter. Het reageert met water(damp) uit de omgeving, tot een soort pekel. En als verstevigingsmiddel in voeding (E 509) als zuurteregelaar en metaalbinder; het wordt ook gebruikt als vervanger van keukenzout.
Ik ben van plan om de tonnetjes te vullen en er zo'n vocht/zuurstof-vreter zakje bij te stoppen. Vervolgens vergeet ik het gewoon voor jaaaaaren, en heb ik er hopenlijk iets aan zodra de nood aan de man zou zijn.
Graag hoor ik jullie gedachten over e.e.a....!
Het ga jullie goed en blijf gezond...
Groeten,
Andre
(terzijde: ik gaf al eens de tip dat warmtepleisters eigenlijk (ook) zuurstofabsorbers zijn. Stop er daarvan een bij levensmiddelen in een gesloten tonnetje o.i.d. en je bent ook de zuurstof kwijt (maar nog niet het vocht, want te klein volume)).
Wat ook iets is om rekening mee te houden: als je een niet geheel hermetisch afgesloten (starre) verpakking gebruikt, zoals een vaatje met een piepklein gaatje ergens in de afdichting, dan vindt er uitwisseling van lucht plaats. Het geheel "ademt", langzaam maar zeker. De continu veranderende luchtdruk is daarvoor de oorzaak. Dan, is de druk buiten weer iets lager dan in de ton (iets aan lucht stroomt er uit) en dan weer iets hoger (iets aan lucht stroomt er in). Ik vermoed dat zo'n onverhoopt klein lek geen grote ramp behoeft te zijn, zolang er in de ton maar voldoende vocht- en zuurstofvangend vermogen aanwezig is om dat op te vangen.
[MOD]quote ingekort en link geplaatst[MOD]
[RF] het essentiele in de ingekorte quote, voor het geval dat Wikipedia eens niet toegankelijk is [RF]