Verslag Weekend 3.
Dit weekend stond in het teken van het behalen van het certificaat Medic First Aid (MFA), zeg maar een ehbo-cursus. Het grootste verschil tussen deze cursus en de cursus van bijvoorbeeld het Oranje Kruis is dat deze wereldwijd erkend is. Het Oranje Kruis kent men in de rest van de wereld niet. Drie instructeurs kwamen er aan te pas, Margot, Geert en nog iemand waarvan ik de naam ben vergeten
.
Om 10.00 uur begonnen we met de theorie. De map waarin alles stond hadden we het vorige weekend al gekregen, dus we hadden drie weken ter voorbereiding gehad.
Echter, niemand had de hele map doorgenomen, 222 blz., ik ook niet. Ik was niet verder dan pagina 120 gekomen
.
Van 12.30 tot 13.00 uur kregen we tijd om iets te eten en drinken. Daarna werden de diverse technieken aangeleerd en geoefend zoals de stabiele zijligging, boomstamrol, rautekgreep en heimlich-methode. Een welkome afleiding na al dat stilzitten in een klaslokaal
. Om 14.30 waren we hiermee klaar.
We gingen weer naar het klaslokaal en gingen over tot reanimatie en het gebruik van de AED. Dit hebben we geoefend tot 15.45 uur.
Een kleine pauze tot 16.00 uur en daarna werden verschillende ziektebeelden behandelt, hoe ze te herkennen en hoe ermee om te gaan. Shock, diabetes, anafalactische shock, vergiftiging, onderkoeling, oververhitting, epilepsie, (chemische)brandwonden kwamen voorbij. Om 18.00 uur zat de eerste dag erop. Althans, het klaslokaal bleef open tot 22.30 zodat de mensen die dat wilden rustig konden gaan zitten blokken voor het theorie examen of oefenen op de technieken. Ik heb dat maar direct gedaan want van uitstel komt afstel, dus tot 19.00 uur alle theorie nogmaals doorgenomen. En toen had ik het echt wel gehad
. Even snel iets gegeten en op naar het kampvuur voor een welverdiend biertje. Het was weer retegezellig dus het werden vijf biertjes. Iets na twaalven ben ik mijn slaapzak ingedoken
.
Rond zes uur was ik wakker, keek vanonder mijn tarp naar de omgeving en er lag zowaar een paar centimeter sneeuw... geweldig wakker worden is dat :thumbsup:.
Mijn shelter opgeruimd en de rugzak ingepakt waarna het tijd werd voor mijn dagelijkse kop cappucino. Het vuur was alweer opgestookt dus lekker warm mijn ontbijt naar binnen gewerkt. Iedereen had zo zijn twijfels of hij/zij wel zou slagen, want het is natuurlijk wel een heleboel kennis die je moet kunnen reproduceren.
Gelukkig heb ik al vier keer ehbo-examen gedaan en altijd geslaagd, dus ik heb er verder geen tijd meer aan besteed. Op hoop van zegen
.
Van 9.00 tot 11.00 uur werden nog de slagaderlijke en aderlijke bloeding behandelt, alsmede een stuk verbandleer, zoals snelverband, drukverband, vingerverband, mitella e.d. aanleggen.
Toen was het grote moment aangebroken... het theorie-examen. Vijftien vragen, maximaal drie fout
. Dat hadden ze nog niet gezegd. Iedereen schrok er wel een beetje van, want met een zesje, zelfs een zeven ben je dus gewoon gezakt
. Het begon om 11.15 en we kregen er een half uur de tijd voor. De vragen waren zeker niet makkelijk, antwoorden die veel op elkaar leken, maar na 10 min. was ik klaar. Tijd voor een paffie
. Maar veel tijd kregen we niet, want om 11.45 direct door naar het "kleine" praktijkexamen. Daarin moesten we laten zien dat we alle technieken (rautek, heimlich e.d.) onder de knie hadden. Dat ging prima en we kregen direct te horen of je daarvoor was geslaagd of niet. Ik was geslaagd
.
We kregen een etenspauze van 12.30 tot 13.00 uur. Je kunt wel raden wat het onderwerp van gesprek was.
Nu op naar het echte praktijkexamen. We werden in drie groepen verdeelt: (1) slachtoffer, (2) hulpverlener en (3) observant. De slachtoffers werden geschminkt en aan elke hulpverlener werd een observant gekoppelt. De taak van de observant was om toe te zien op wat de hulpverlener goed en fout deed en daar verslag van te doen na afloop van de oefening. Iedereen was afwisselend (1), (2) en (3). Er waren dus drie scenario's van grote ongelukken met zes tot acht slachtoffers.
Het eerste scenario ging over een ongeluk op de snelweg, met o.a. beklemming, nekletsel, shock, reanimatie en (open) botbreuken. Ik was in dit scenario hulpverlener en heb onder meer een zeer lastige, filmende omstander op afstand gehouden, maar moest op een bepaald moment een reanimatie overnemen. Tijdens de evaluatie vond mijn observant dat ik het heel goed had gedaan en daar waren de instructeurs het mee eens.
.
In het tweede scenario werd gedaan alsof een groepje beunhazen per ongeluk een gasleiding hadden geraakt met een slijptol met een explosie tot gevolg. Ik was nu één der slachtoffers, geschminkt met staalscherven in mijn voorhoofd. Tevens waren er mensen met een slagaderlijke bloeding, derde graads brandwond in het gezicht, psychische shock en bewustzijnsverlies.
Tijdens het derde scenario, ik was nu dus een observant, werd een ongeluk tussen dronken wandelaars en mountainbikers nagespeeld. Verwondingen als inwendige bloeding, open botbreuken, bewustzijnsverlies, reanimatie, onderkoeling en shock kwamen onder meer aan bod.
Inmiddels was het 16.00 uur geworden en zat het examen erop. Op naar het klaslokaal alwaar we de uitslag kregen... iedereen geslaagd :thumbsup:.
Hoewel we dit weekend veel tijd in het klaslokaal hebben doorgebracht heb ik toch weer genoten. Niet erg veel nieuws geleerd, maar wel oude kennis weer opgefrist.
De scenario's waren echt superleuk om te doen, het leukste examen ooit
.
Ik heb weinig foto's gemaakt, nauwelijks gelegenheid voor, maar de foto's op mijn telefoon krijg ik nog steeds niet op mijn laptop
. Dropbox herkent geen nieuwe foto's... enig idee hoe ik dat op kan lossen???
Het vierde weekend is 12-13 januari. Natuurlijk schrijf ik daar ook weer een verslag van. Tot dan
.
