PBear
Mankinds only hope
Onze huisjes in de Filipijnen, Duitsland en Polen zijn wat watervoorziening betreft off-grid.
In Polen pomp ik water op uit de put van de buurman. Het is helder water zonder bijsmaak. Hij drinkt het zonder filtering, maar ik haal het toch even door een "Brita" filter met actieve kool voor drinkwatergebruik.
In Duitsland uitsluitend regenwater opvang in 3 stuks 300 liter tonnen, inpandig.
Aanvankelijk kwam het van een deels met bitumenpapier bekleed dak, maar dat zou ik zeker afraden ivm de stoffen die in het water oplossen, waardoor het een bruine kleur krijgt en ook niet lekker ruikt. Lijkt me zeker niet gezond als drinkwater, wat ik destijds hetzij uit Nederland, hetzij uit Polen meenam.
Toen ik de bitumenlaag met verzinkte metalen dakplaten bedekt had, was het regenwater een stuk helderder. In feite schoner dan wat er in Nederland uit de kraan kwam.
Toch komen er wat ongerechtigheden mee. Grof materiaal houdt het regenpijp filter tegen, wat regelmatig schoon gemaakt moet worden. Voordat het in de 1e opvangton loopt gaat het nog door een stuk afzuigkapfilterdoek, dat ik jaarlijks vervang. Het overige vuil bezinkt grotendeels in de 1e ton, die jaarlijks schoongemaskt moet worden. Er gaat een scheutje bleekmiddel in de tonnen om de bacteriën om zeep te helpen.
De eerste ton loopt via een koolfilter over naar de 2e ton. Van daar uit pomp ik het met een dompelpomp naar het vat op de zolder, die op de huis-waterleiding aangesloten zit. Zodoende is er permanenent enige zwaartekracht druk op de leiding.
Het Duitse huisje wordt niet permanent bewoond. Anders zou de watervoorraad onvoldoende zijn voor het verbruik van 2 personen. Maar met verstandig gebruik kunnen we een maand toe, ook als er die maand geen regen valt. We hebben er geen spoeltoilet, maar een toilet net een gierkeldertje eronder. Dat scheelt fkink in het waterverbruik. Daarnaast hebben we er een composttoilet op de slaapzolder, zodat je niet 's nachts in de vrieskou naar het giertoilet hoeft.
Om drinkwater te maken gebruik ik keramische filterkaarsen (British Berkey Supersterasyl). Dat levert veilig drinkwater zonder bijsmaakjes op.
Diezelfde drinkwaterfiltermethode gebruiken we ook in de Filipijnen. Tijdens het regenseizoen levert het metalen dak daar meer dan genoeg water op. Een regenton van 250 liter staat onder de regenpijp. Die is met een tropische regenbui binnen enkele minuten vol.
Over de ton is een fijnmazig net gespannen, dat er voor zorgt dat de tegenton geen broedplaats voor muskieten wordt. Ik wil die opslag tzt met enkele tonnen uitbreiden.
Vanuit die opvangton pomp ik het water elektrisch op naar een ton die boven op een stellage is geplaatst, dicht bij een zwengelwaterpomp in de schaduw achter het huis.
Zo kunnen we in het droge seizoen handmatig die ton bijvullen. De elektriciteitsvoorziening is er notoir onbetrouwbaar.
Ook hier zorgt zwaartekracht voor een geringe waterdruk op de leidingen naar de keuken en de douche. De geringe druk zorgt er tevens voor, dat bij het douchen enigszins spaarzaam met water omgegaan wordt.
In de doucheruimte hebben we een klein ligbad, dat voornamelijk als reserve wateropslag gebruikt wordt.
Het regenwater is beter bruikbaar om drinkwater van te maken dan het water uit de pomp, dat een behoorlijk ijzergehalte heeft.
In Polen pomp ik water op uit de put van de buurman. Het is helder water zonder bijsmaak. Hij drinkt het zonder filtering, maar ik haal het toch even door een "Brita" filter met actieve kool voor drinkwatergebruik.
In Duitsland uitsluitend regenwater opvang in 3 stuks 300 liter tonnen, inpandig.
Aanvankelijk kwam het van een deels met bitumenpapier bekleed dak, maar dat zou ik zeker afraden ivm de stoffen die in het water oplossen, waardoor het een bruine kleur krijgt en ook niet lekker ruikt. Lijkt me zeker niet gezond als drinkwater, wat ik destijds hetzij uit Nederland, hetzij uit Polen meenam.
Toen ik de bitumenlaag met verzinkte metalen dakplaten bedekt had, was het regenwater een stuk helderder. In feite schoner dan wat er in Nederland uit de kraan kwam.
Toch komen er wat ongerechtigheden mee. Grof materiaal houdt het regenpijp filter tegen, wat regelmatig schoon gemaakt moet worden. Voordat het in de 1e opvangton loopt gaat het nog door een stuk afzuigkapfilterdoek, dat ik jaarlijks vervang. Het overige vuil bezinkt grotendeels in de 1e ton, die jaarlijks schoongemaskt moet worden. Er gaat een scheutje bleekmiddel in de tonnen om de bacteriën om zeep te helpen.
De eerste ton loopt via een koolfilter over naar de 2e ton. Van daar uit pomp ik het met een dompelpomp naar het vat op de zolder, die op de huis-waterleiding aangesloten zit. Zodoende is er permanenent enige zwaartekracht druk op de leiding.
Het Duitse huisje wordt niet permanent bewoond. Anders zou de watervoorraad onvoldoende zijn voor het verbruik van 2 personen. Maar met verstandig gebruik kunnen we een maand toe, ook als er die maand geen regen valt. We hebben er geen spoeltoilet, maar een toilet net een gierkeldertje eronder. Dat scheelt fkink in het waterverbruik. Daarnaast hebben we er een composttoilet op de slaapzolder, zodat je niet 's nachts in de vrieskou naar het giertoilet hoeft.
Om drinkwater te maken gebruik ik keramische filterkaarsen (British Berkey Supersterasyl). Dat levert veilig drinkwater zonder bijsmaakjes op.
Diezelfde drinkwaterfiltermethode gebruiken we ook in de Filipijnen. Tijdens het regenseizoen levert het metalen dak daar meer dan genoeg water op. Een regenton van 250 liter staat onder de regenpijp. Die is met een tropische regenbui binnen enkele minuten vol.
Over de ton is een fijnmazig net gespannen, dat er voor zorgt dat de tegenton geen broedplaats voor muskieten wordt. Ik wil die opslag tzt met enkele tonnen uitbreiden.
Vanuit die opvangton pomp ik het water elektrisch op naar een ton die boven op een stellage is geplaatst, dicht bij een zwengelwaterpomp in de schaduw achter het huis.
Zo kunnen we in het droge seizoen handmatig die ton bijvullen. De elektriciteitsvoorziening is er notoir onbetrouwbaar.
Ook hier zorgt zwaartekracht voor een geringe waterdruk op de leidingen naar de keuken en de douche. De geringe druk zorgt er tevens voor, dat bij het douchen enigszins spaarzaam met water omgegaan wordt.
In de doucheruimte hebben we een klein ligbad, dat voornamelijk als reserve wateropslag gebruikt wordt.
Het regenwater is beter bruikbaar om drinkwater van te maken dan het water uit de pomp, dat een behoorlijk ijzergehalte heeft.
