• Welkom op ons forum. Gasten hebben beperkt toegang tot ons forum. Meld je daarom aan voor een account. Registreren kost slechts een minuutje van je tijd.

citycraft

Voor de city dwellers onder ons welke vaak met het ov reizen en dan vooral met de metro: naai kippengaas in je rugtas, bij het uitstappen snijden ze in bodem uit je rugtas en vangen alles op in een andere zak/tas. Ze zijn er zo vandoor.

Een rugzak is geen plastic tasje wat zomaar open snijd. Dat valt nog vies tegen. En als je zo bang bent dat je spullen op die manier gejat worden, dan kan je helemaal je huis niet meer verlaten.
 
Mijn gedachten hierover: Als ik vrij sta en iemand snijdt m'n rugzak open, dan voel ik dat echt wel. Sta je echter in een situatie waarbij er constant tegen je aangedrukt wordt, instappen in drukke trein/metro, of festivals bv. dan zie ik ze er nog wel mee weg komen. Als ik die vloerbedekkingleggers soms bezig zie, dan gaat dat snijden echt wel lukken, zelfs bij m'n Saracen.

Ik weet dat er rugtassen e.d. worden verkocht met een snijwerende laag.
 
Ga toch nog even meepraten: ik heb dit rugzak opensnijden in het echt uitgeprobeerd met een oud geval wat toch wegging. En ja, dat gaat echt heel makkelijk, en ook ja, degene met de rugzak op voelt dit direct... Maar wat ga je ertegen doen?

Stukje kippengaas erin naaien zou zeker helpen om spullen te behouden, maar een andere strategie is zorgen dat ze niet in die positie komen om die move uit te halen:
  1. Als je je tas afdoet en aan de lus in je hand houdt (op of net boven de grond) dan kunnen ze er nauwelijks bij.
  2. Als je je tas op je schoot houdt of op je buik draagt dan neemt de kans ook aanzienlijk af.
  3. En nog een algemene tip: waakzame oplettende mensen zijn veel minder vaak doelwit van dit soort dingen dan argeloze sheeple dagjesmensen of stonede toeristen.
Voorkomen is beter dan genezen!
 
Een rugzak is geen plastic tasje wat zomaar open snijd. Dat valt nog vies tegen. En als je zo bang bent dat je spullen op die manier gejat worden, dan kan je helemaal je huis niet meer verlaten.

Logan, ik heb heel wat jaren heen en weergereist in Rotterdam en ook in het buitenland in grote steden. Het gebeurt wanneer het druk is en iedereen zich door de deur naar buiten perst. JUIST stof is makkelijker te snijden dan plastic tasjes want over het algemeen zijn veel stoffen van rugtassen (ik denk ff aan eastpack gerelateerde tassen) echt niet snijproof. Het is mij tweekeer gebeurt. Ja gemerkt dat in eens het gewicht weg @Ray maar dit gebeurt dus niet wanneer je vrij staat want dan kan je jezelf omdraaien en die gene een klap op zn taas geven?

Mij is dit overkomen als 17 jarige, lang geleden dus. Wat heb ik er van geleerd? Geen muziek luisteren in het openbaar, je vangt minder informatie op, ook geen krantje lezen, telefoon loeren. Alert blijven maar niet angstig overkomen, wel waakzaam.
 
Dat laatste over opletten zal meer helpen dan kippengaas. Het heet niets voor niets, gelegenheid maakt de dief. Een hoop mensen zijn overal mee bezig, behalve hun omgeving. Je valt tegenwoordig eerder op als je niet op je telefoon loopt te staren.
 
Is nu dus al een zeer verwarrend topic aan het worden. Gaat het nu over dakloos zijn in Amsterdam of over (rug)zakkenrollers overal?
Mij is nog niet duidelijk geworden wat @wiliam en @Robert bedoelen met "Citycraft".... En dus weet ik ook niet wat ik, als stadse, kan toevoegen.
Gaat het nou over survival in the city? :confused:
 
Beste @De Bezorgde Burger ,

Wat is er gebeurd?
Ze zijn je thuis beu ,zetten je buiten, en je rekeningen Zijn leeg.
Je kunt niet naar familie, en toch moet je op vrijdagavond ,
Met bijna geen geld ,het lange paasweekend gaan doorstaan.
Je hebt alleen je cash geld, en EBC. (Is die voorbereid op de stad?)
Dat is al meer dan een Bushcraft weekend.
Want dat bereid ik voor.
En zeg niet “dat is ver gezocht”, been there ,done that.
(Heb gelukkig altijd privérekening gehad in NL)
Motel voor de eerste dagen, en je leeft verder.

Urban survival is overleven in een SHTF situatie.
Bushcraft is een paar dagen overleven in het bos.
Bij Citycraft is het gewoon een aantal dagen kunnen overleven in een stad.
(voorbeeldsituatie staat in citaat.)
Kortweg Bushcraft is geen dramasituatie en Citycraft is geen dramasituatie.
Overleven (survival) is iets anders als een techniek/ambacht (craft)
 
Bij Citycraft is het gewoon een aantal dagen kunnen overleven in een stad.
Als ik de schuur in de achtertuin inloop, dan pak ik meestal mijn scooter. Mijn edc bestaat uit portomonnee, sleutels, zakmes, zaklampje, aansteker en rookwaar. In de scooter zelf zit standaard een regenponcho, licht gereedschap, een vast mes, touw en een first ais kit.
Daar begin ik dan met rijden. Vaak zwaai ik naar links en rechts terwijl ik door de straat en wijk rij, naar de buren om me heen.
Door Corona stop ik niet overal meer zomaar vanwege de verplichte afstand en knuffelen en boxjes geven aan bekenden die ik onderweg tegenkom, zit er even niet in.
Mijn scooter rijd iets te hard, dus als ik door het centrum ga dan neem ik wat gas terug zodat ik voor oom agent keurig netjes 25 k/u rijd.
Ook wandelend door het centrum ben ik vaak genoodzaakt om links en rechts (met gepaste afstand) bekenden te groeten en te zwaaien. Dit resulteert soms in korte en soms in langere gesprekken over hoe gaat het nu met jou en vaak wordt hierbij gelachen.
Als Citycraft beoefenaar heb ik het makkelijk. Ik kruis wel een park met eetbare planten bewust gecreeërd zodat mensen het hele jaar door hier mogen plukken om meer besef voor de natuur te krijgen, maar thuis heb ik een Godin die houdt van koken (Antilliaans/Surinaams/Nederlands en heel veel van de wereldkeuken) waardoor ik verpest ben en elke dag Goddelijk eet.
Als ik water nodig heb dan komt dat uit de kraan, hoewel ik uiteraard meerdere filters heb en jerrycans vol met water opgeslagen.
Soms maak ik een wandeling in het donker en in de weekenden ook wel eens met de fiets als ik een avondje met vrienden bij een vuurkorf en whiskey zit.

Citycraft is geen gemakkelijke hobby. Het is iets dat je leert met jaren ervaring en door te doen. Je hebt wilskracht en doorzettingsvermogen nodig en bovenal veel humor en de kracht om het leven niet altijd te serieus te nemen.....:)
 
Ik denk dat het onderbuik gevoel tijdens een SHTF in stedelijk gebied belangrijker is dan we denken. Je rijd/loopt je dagelijkse route onder een brug/viaduct/door een fiets tunnel en in eens staat er een onderhoudsdeur open zonder pion er voor (deur zwaait open over het pad dus verplicht) of zonder onderhoudsvoertuig etc. Dan gaan bij mij de haren wel even overeind staan, draai mezelf om en neem een andere route.

Dan wordt het in eens duidelijk waarom het toch wel handig kan zijn om variatie in je route te brengen (wanneer mogelijk). Misschien ben je iemand met minder fijne bedoelingen gaan opvallen en was daarom die deur opengebroken?

Niemand die het weet want je bent bijtijds omgedraaid. Gelukkig had je extra "bandenplaktijd" ingecalculeerd waardoor je gelukkig niet te laat op je werk was.

Dit soort voorvallen zou ik overigens niet melden op het werk, voor je het weet krijg je de stempel paranoïde.:confused:
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Maar ik woon in een dorp en heb dat buikgevoel niet.
Hier is men niet bekent met wat moet. (Pion?)
Ben gelukkig groot, en lijk blijkbaar niet bedreigend.
Maar ben ook te stom om bang te zijn.
Hier gebeurd “niets” overdag.
En ‘s nachts heel weinig, men kent elkaar.
Weet dat ik in mijn schooltijd iedereen ‘s nachts, die voorbij liep, goeden dag zij,
terwijl mijn medestudenten me vreemd aankeken.
Blijkbaar zie je elkaar niet in de stad.
Hier ziet en helpt men elkaar.
Kom ik hier iemand tegen met dorst, geef ik hem/haar water.
Heeft hier iemand de auto in de berm vastgereden, duw je.
Zit je hier iemand in nood, geef je eten, een deken,koffie
Hier zoekt of geeft men hulp, als iemand dat vraagt.
Ik weet dat men in de stad anders denkt, handeld, voelt,
Maar hoe weet ik niet, een dorpspersoon mist de gave, mentaliteit,
inzichten om stedelijk gevaar te constateren.
Net als het omgekeerde
Maar ik zie hier stadse mensen een selfie maken ,in de wei, met een koe.
In de sloot zie ik ze bloemen plukken.
Door het hoge gras , kinderen laten rennen, in korte broek.
Nooit gezien wat een koe, of aanwezige stier kan doen.
Nooit geweten dat een sloot vervuild , glad en gevaarlijk kan zijn.
Nooit geweten dat hoog gras , vele pijnlijke vijanden en teken heeft.
Ik wil maar zeggen, ik ken de stadsjungle niet goed genoeg om er te overleven.
Urban survivalfilmpjes, gaan meestal over de buitenwijken van de stad.
Ik wil de stad kunnen overleven.
Ik zou naar een park trekken, hoor ik dat het Vondelpark ‘s nachts levensgevaarlijk is.
 
Op zich vind ik het concept van Urban survival wel interessant klinken en Citycraft lijkt me best een passende naam. Maar ik denk dat het wel heel lastig is om een soort basisbeginselen te maken zoals bij Bushcraft.

Immers is de natuur nog enigszins voorspelbaar in de zin dat je gedrag van dieren en effecten van planten tot op zekere hoogte kunt leren. In een stad zul je veel sneller afhankelijk zijn van andere mensen en de reactie of het gedrag van die mensen zal per stad en zelfs per stadsdeel verschillen en veel onvoorspelbaarder zijn. Als je het dan echt hebt over overleven dan denk ik aan daklozen maar ook stadsdieren zoals meeuwen, ratten of zelfs vossen in buitenwijken die leven van afval en overblijfselen van stadsbewoners.

Maar in een rampenscenario zal deze levenswijze vermoedelijk nog veel lastiger zijn dan normaal al is omdat het gedrag van inwoners veranderd en afvalpatronen ook heel anders zullen zijn. Er zijn natuurlijk wel allerlei handige dingen die je kunt doen met zaken in je omgeving zoals creatief zijn met materialen en afval wat je kunt vinden. Ook kun je bij wijze van spreken een vuurtje stoken door een schutting op te stoken. Maar ik denk dat je toch snel tegen het probleem aan loopt dat er veel monden te voeden en veel mensen op zoek naar onderdak zijn met slechts een beperkte hoeveelheid voedsel en bouwmaterialen.
 
Bij een SHTF gebeuren geloof ik niet in urban survival.
Er zijn niet veel watertorens meer in Nederland, dus binnen de korste keren gaan ze in de stad dood aan cholera, difterie etc. Riolen, en menselijke uitwerpselen worden dan een probleem.
Vele vergeten, dat in de oorlog het meeste sanitair nog werkte.
Menselijke uitwerpselen, worden ook een probleem op het platte land, als men niet voorbereid is.
Dat gat in de grond, vervuild het grondwater, weghalen gebeurd niet. Je moet dus tonnen, met stront,
voor 2 jaar wegzetten, en dan pas is het geen ziekteverwekker meer.
Je eigen tuin ermee bemesten, zorgt dat je gevaarlijke parasieten in je lijf krijgt.
Maar als jij je afval goed verwerkt, wat doet je buurman?
 
Bij een SHTF gebeuren geloof ik niet in urban survival.
Er zijn niet veel watertorens meer in Nederland, dus binnen de korste keren gaan ze in de stad dood aan cholera, difterie etc. Riolen, en menselijke uitwerpselen worden dan een probleem.
Vele vergeten, dat in de oorlog het meeste sanitair nog werkte.
Menselijke uitwerpselen, worden ook een probleem op het platte land, als men niet voorbereid is.
Dat gat in de grond, vervuild het grondwater, weghalen gebeurd niet. Je moet dus tonnen, met stront,
voor 2 jaar wegzetten, en dan pas is het geen ziekteverwekker meer.
Je eigen tuin ermee bemesten, zorgt dat je gevaarlijke parasieten in je lijf krijgt.
Maar als jij je afval goed verwerkt, wat doet je buurman?

in een echte SHTF situatie...
als je zelfvoorzienend bent zou je het best kunnen redden in een stad.
ziekten zijn wel een probleem, zeker als er veel doden vallen en niet opgeruimd worden.

ik geloof heilig in communities. je red niets in je eentje.
dus samen met een groep mensen (buren) een stukje buurt afsluiten.
alle doden wegwerken, shit opruimen want hygiëne is super belangrijk,
samenwerken want iedereen heeft zo zijn eigen 'craft'

opvallen is gevaarlijk. daar moet je je naar kleden. camo is een absolute no-go
een aggregaat of koken valt op maar is misschien wel te camoufleren.
je huis moet er uit zien alsof je het zelf net zo zwaar hebt als iedereen.
andere mensen helpen is een doel maar er zit wel een grens aan...
communicatie en goed overleg met je groep is belangrijk.

je poepdoos zou je op een buitenriool kunnen zetten. dat blijft (met behulp van een regenbui) wel werken.
maar er zijn meerdere manieren om het poepprobleem op te lossen.
denk bijvoorbeeld aan een composttoilet.
jaren terug werden er nog gewoon menselijke uitwerpselen gebruikt om de rabarber te bemesten.
de wc papier hing soms nog tussen te bladeren!

wat mij een goede vraag lijkt is: waar denk jij aan bij city craft of urban survival?

als ik aan urban survival denk, denk ik aan tuinieren op je dak in bakken.
een watergeef systeem.
regenwater opvangen en zuiveren.
een helofytenfilter...
koken met stadsdieren (duiven, meeuwen, ratten etc.)
misschien een diepe grondwaterput slaan.
manden maken van plastic netjes,
een windmolentje maken van oud ijzer.
je auto omtoveren tot voedsel droger of oven.
vooral veel hergebruik van materialen die er in overvloed zijn in een stad.
je hebt alleen mensen nodig die handig zijn en kennis hebben.
een kennisbank met boeken etc lijkt me ook handig.
van tuinieren tot chemie(voor medicijnen oid), van timmeren tot electriciteit...

Bij city craft denk ik eerder aan kortdurende situaties.
hoe je ervoor zorgt dat je niet opvalt, geen slachtoffer wordt door je gedrag.
een stukje sociologie misschien?
hoe kom je zonder geld aan voedsel en een slaapplaats bijvoorbeeld.
hoe kom je zonder geld weer thuis of op een andere veilige plek?
 
Ik kijk vaak naar de situatie in Venezuela...zij zijn expert geworden in armoede, overleven. Ook in de stad. Je komt nergens zonder community's,samenwerken;de buurtvrouwen die een moestuintje aanleggen(en beveiligen) eetbare planten en bomen kennen, groepje jongens die altijd wel ergens een litertje benzine weten te ritselen, huismiddeltjes kennen tegen diverse ziekten(helaas sterven er ook veel omdat gewone medicatie er niet meer is, met diabetes1 ben je de klos bijvoorbeeld)
 
Bij city craft denk ik eerder aan kortdurende situaties.
hoe je ervoor zorgt dat je niet opvalt, geen slachtoffer wordt door je gedrag.
een stukje sociologie misschien?
hoe kom je zonder geld aan voedsel en een slaapplaats bijvoorbeeld.
hoe kom je zonder geld weer thuis of op een andere veilige plek?

Inderdaad de kern van Citycraft of hoe je het ook wil noemen.
Ik wil niet overleven in de stad, ik wil er zo snel mogelijk , zonder OV etc. uit.
Bushcraft is gaan spelen in de bossen, om vaardigheden van tijdelijke overleving te "oefenen"
(Sommige hebben bijna net zoveel bij, alsof dat ze naar de camping in Zuid Frankrijk gaan, maar soit.)
Citycraft is dus de vraag "hoe overleef ik als "boeren pummel" , een aantal dagen in een grote stad.
HOE TREK IK IN 3 DAGEN DE GROTE STAD UIT ,zonder te verdorsten , panikeren, of te sterven.
Ik heb overleving skills (denk ik), om ,in buitenwijken en dorpen,
te overleven voor een paar dagen.
Bij een SHTF ben ik, zo snel mogelijk thuis, of in de buurt van huis.
Voorbeelden zijn de kortste weg.
Saftingen -Merksem 31 KM, dwars door "t stad" (Antwerpen)
Zaandam-Abcoude 33 Km dwars door Amsterdam
En neem van mij aan, tijdens een SHTF situatie lukt dat niet in 2 dagen.

postscriptum: Ik ben geen Rambo, of Crocodile Dundee.
 
Saftingen -Merksem 31 KM, dwars door "t stad" (Antwerpen):Naar mijn idee slecht voorbeeld .Van Saftingen naar Doel, in Doel bootje snaaien varen naar Lilo ,lillobrug over .allemaal industrie daarna en via bospolder en oude landen en je bent er. in de industriegebieden lopen niet veel mensen.
 
Ok... dus Citycraft is eigenlijk meer: "Ontsnap uit de Grote Stad Kunde" ? Of: "Escape the Big City Craft...".
Want ik ben écht wel binnen een half uurtje (10 min) mijn stad uit... :confused:
 
Dit topic wordt echt steeds vager... Eerst ging het nog over zonder geld rondkomen in de stad, daarna over je wapenenen tegen ongure situaties, en nu heb je citycraft juist nodig om de stad uit te gaan? Ok, zonder dat de "SHTF" (ook al zo lekker vaag) nader gespecificeerd wordt, ga ik voor:

1. Bemachtig fiets
2. Karren met die hap
3. Kat in 't bakkie

Ik denk dat we langzaamaan wel erachter beginnen te komen waarom een definitie (of op zijn minst een specifiek scenario) nodig is voor een gerichte/nuttige discussie?
 
Terug
Bovenaan