Uit ervaring weten wij (familie) dat het uitwisselen van medische gegevens niet werkt!
Mijn vader ligt al dik 2 maanden in het ziekenhuis, heeft 3 weken geleden een "aanval" gehad. Ik vond hem op woensdag hangend in zijn rolstoel, lijk bleek. Verpleging gezocht, want meermalen op belletje drukken werd niet gereageerd. Simpele testen gedaan na een uur weer, erg groot verschil in bloeddruk, hartslag. Vader was vaak van de kaart, kwam slecht uit zijn woorden, kon sommige makkelijke woorden niet opkomen of uitspreken. Erg zorgelijk.
Dienstdoende arts dacht aan de combinatie van medicatie. Vreemd want die combi kreeg hij van dag 1 in het ziekenhuis al zonder enige probleem. Later is gebleken dat hij een lichte Tia gehad heeft. Arts heeft zijn medicatie inname beken (en hij slikt nog al wat) En heeft zonder mijn vader te vragen waarom hij medicatie voor het hart nam of de arts die het voorgeschreven heeft gevraagd zijn zeer benodigde hart medicatie stop gezet!!
Ze was er van overtuigd dat hij die niet nodig had voor een beetje ritme stoornissen. Dit gebeurde op donderdag, vader was nog niet helemaal bij en kwam op zaterdag er achter. Hij kreeg weer veel hart klachten! Zodanig dat hij aan de hartbewaking moest en ze maar niet snapte wat er aan de hand was. Hij al van mijn hart medicatie. Nee, dat kon niet vader was gezond
Slikt een halve apotheek elke dag, maar oké.
Maandags was ik er weer, andere arts kwam kijken hoe het nu ging. Ik arts maar verteld dat mijn vader al meer dan 10 jaar aan de hart medicatie zit en hier volgens 2 artsen uit 2 ziekenhuizen nooit meer zonder kan, dat vader in februari nog een hartinfarct gehad heeft en dat het kantje boord was. Deze arts schrok heel erg van deze informatie. Heeft gezorgd dat zijn hart medicatie die avond weer gegeven werd. En zou melden dat er beter gelet moet worden op mensen die een halve apotheek slikken, dus niet zomaar medicatie schrappen zonder eerst uit te zoeken waarom ze dat krijgen.
Het gaat inmiddels weer beter met vader, maar hadden we niet gehamerd op die medicatie had hij er nu waarschijnlijk niet meer geweest. Zo slecht ging het al met hem.
Ik heb deze arts gelijk gevraagd hoe het dan zit met die patiënten dossiers waar je toestemming voor moest geven (had ik gedaan) zodat elke arts daar toegang tot heeft in geval van nood. Dat is geflopt. Het blijkt dat ziekenhuizen verschillende systemen gebruiken die niet op elkaar afstembaar zijn en zodanig gemaakt dat het systeem nogal wat kuren had. Lekker verdienen voor de makers er van, over de rug (en leven) van patiënten.
Zelfs ziekenhuizen in de zelfde provincie werken met andere systemen blijkt. Ook is de privacy wet een groot obstakel!
Ondanks dat mijn vader van het ene ziekenhuis doorverwezen is naar de andere is zijn medische dossier nooit doorgegeven met relevante informatie!!
Als een patiënt voor het eerst een ziekenhuis binnen komt is deze een blanco blad wat medische gegevens betreft. Ze mogen door de wet geen gegevens opvragen bij het ziekenhuis waar de patiënt wel bekent is. Ook al geef je ter plekke toestemming om de benodigde gegevens op te vragen mogen ze het niet!
Het advies van de arts was dat je beter een USB stick met de relevante gegevens bij je kon dragen. Deze heb ik inmiddels voor mij zelf al. Als vader weer thuis komt gaan we zijn stick ook maken. Zal wel veel voeten in aarden kosten om de belangrijke gegevens te krijgen, maar we doen het wel. Dit soort onkunde willen we niet meer mee maken.