Ik denk dat veel mensen (ik ook) zich vergissen in wat een BOB is en wat eigenlijk een INCH is.
Een BOB is bedoeld voor situaties waarin je binnen 72 uur naar een veilige plek (bijvoorbeeld een BOL) kunt reizen waar je voldoende water, voedsel enz hebt opgeslagen.
Heb je geen BOL of kun je niet binnen die 72 uur op een veilige plek aankomen, dan is een INCH beter.
Die termen worden nogal vaak door elkaar gegooid. Een BOB gebruik je inderdaad als je een plan hebt. Van A naar B komen (meestal je BOL, of dat een hutje op de hei of het rustige dorp van je oma is).
Ook in een INCH (I'm Never Coming Home) rugzak sleep je zo'n testertje natuurlijk niet mee. De maximale stand van je zaklampje is ook een goede maat en dan nog, leeg = leeg.
Back on topic: Ik moet zeggen dat al mijn 'verse' oplaadbare batterijen, zowel de Eneloops als die goedkope Tronic's van de Lidl, hun lading enorm goed vasthouden. (De Eneloops gaan wel vier keer zo lang mee)
Bij mijn tweedehands Goalzero setje zaten de originele batterijen bij en die hebben flink te lijden gehad van het ongebruikt in de kast liggen. Snel vol en snel leeg en als het koud is komt er helemaal bar weinig meer uit, dus die kan ik net zo goed inleveren bij de supermarkt.
Het loont zeker om je oplaadbare batterijen te 'onderhouden'. In het algemeen geldt des te groter de capaciteit van je batterijen, des te minder vaak ze te laden zijn, ze minder goed hun lading vasthouden en slechter presteren bij lage temperaturen.
De Eneloop komen dan ook in drie smaken, Lite (950mAh, 3000x oplaadbaar, 70% lading na vijf jaar), de witte normale (1900 mAh, 2100 x oplaadbaar, 70% lading na 10 jaar) en de Pro (2500mAh, 500 x oplaadbaar, 85% lading na 1 jaar). Ieder voordeel heeft z'n nadeel en alleen blind staren op de capaciteit niet handig. Ik ben voor de witte , normale Eneloops gegaan, aangevuld met goedkope van de Lidl voor dagelijks gebruik.
