@pjotr78, experimenteren met dergelijke spullen is inderdaad niets voor ongeoefende lieden.
Tja, maar hoe zit het dan met geoefende mensen met een "klein handicap", en bij onvoorziene omstandigheden?
Voor geoefende lieden komt er sowieso al de stress bij van een brandje, en dat dan halfdronken en stoned, met een arm of been in het gips en met 40 graden koorts in bed... En wat dan ... ? Met een abseilacht en prusiktouw de diepte in?
Er moet toch wel iets samen te stellen zijn waarmee zelfs een grijsaard, al dan niet met looprek en stonded of dronken, over de reling kan en toch nog relatief veilig landt?
1. een "harnas" waar je (eenmaal aan) met geen mogelijkheid meer uit komt;
2. een goed touw/kabel, lang genoeg en met een stevige haak die ook een leek aan een balkon of kan bevestigen
3. een "afdalingsautomaat", automatisch zelf-remmend, om het touw/kabel en vast aan het "harnas".
Zoiets zou men weg kunnen hangen op een hoger gelegen verdieping, met een beknopte gebruiksaanwijzing.
Langzamer naar beneden komt men dan in ieder geval, ook al is het dan misschien van balkon naar balkon en "bont-en-blauw".
Ongeoefenden houden er misschien een breukje aan over in de een of andere teen of been, maar raken dan in ieder geval niet uitgesmeerd over het trottoir of verkoold. Waar of niet waar?
Het is ook een beetje met de gedachte aan mensen die niet de gelegenheid of durf hebben om de bergsport te beoefenen.
Die zouden dan toch iets zinvols in huis hebben, en meer gemoedsrust, veronderstel ik.
In nood komt de durf vanzelf, en ze kunnen opa of oma eens het raam uit kieperen als die het er naar maken, zonder direct fatale gevolgen.
Door een leek gedaan is het dan tegenover de buitenwacht ... gewoon een oefeningetje
Doe je zoiets als bergsport-beoefenaar dan wordt het al snel een poging tot zware mishandeling
Zelf woon ik overigens niet zo hoog, en ben ik meestal degene die de benen moet maken.
Maar, ach, ik overleef een sprong uit het raam nog wel dankzij mijn natuurlijke buffer rondom ;-)