Artikel uit het AD over de situatie in Italie:
https://www.ad.nl/buitenland/italie...wereld~acb98c8b/?referrer=https://4nieuws.nl/
Nederland heeft, in tegenstelling tot een aantal andere landen, geen enkele maatregel genomen om de verspreiding van het virus bij de terugkeer van passagiers van de Dream Princess of de Westerdam: ze weten in een aantal gevallen niet eens wie het zijn of waar ze zijn gebleven. In geval van de mensen die uit Wuhan zijn teruggehaald werd volstaan met vrijwillige thuisquarantaine. En dit weekend zijn (honderd?)duizenden mensen gezelllig samen carnaval aan t vieren...
Dit alles geeft, mij in ieder geval, niet echt vertrouwen dat onze overheid er bovenop zit of doeltreffend optreedt.
Vraag: stel dat er besmettingen op beginnen te treden in Nederland, wanneer gaan jullie over op het dragen van mondkapjes+oogbescherming en wanneer zou je overgaan tot bv vrijwillige (thuis)isolatie (niet meer naar de supermarkt, je werk, naar familie of vrienden, niet meer de hond uitlaten in het park?) ?
Zodra er een flink percentage besmettingen en doden in Nederland zijn, pas als dat gebeurd in jouw stad/dorp, pas als het in je directe omgeving is? En hoe lang plan je dat dan vol te houden (en ben je daarop voorbereid?) Of wacht je tot de regering besluit dat het móet?
Ikzelf vind t lastig.. ik zou het thuis zonder problemen meerdere maanden uit kunnen houden en mijn werk kan ik grotendeels ook vanuit huis doen.. Maar terwijl ik weet hoe belangrijk het zou kunnen zijn, merk ik dat ik toch een soort van gêne voel om als eerste met gezichtsbescherming en wegwerphandschoenen naar de Appie op de hoek te lopen als er bv 150 besmettingen in Nederland zouden zijn, maar niet direct in mijn omgeving..
Stom, ik weet het! Hoe ervaren jullie dat? En waar ligt bij jullie de grens om echt tot actie over te gaan?